(…)ne kadar kötü bir adetim var; daldan dala atlıyorum. Bu benim ruhumdur. Hiçbir zaman bir yere bağlanamıyor; hiçbir zaman bir caddede başımı önüme eğip sessiz sedasız yoluma gidemiyorum. Dostlarımdan biri benim hakkımda şöyle demişti: "Falanca sadece sürekli iç dünyasında ortaya çıkmakta ve onu kendisiyle istediği yere götürmekte olan birtakım gizli hallerin ve dalgaların esiridir."