Erdem BAYAZIT'in mektubu..
Altımızda kayan bu büyülü şehri durdursana güzelim
Güzel sıfatına en çok gidenim
Sana yazmak bir mum yakıp ona bakmak gibi
Kısık ateşin ve dev bir ilimle yükseliyor aklımda yüzün
Yeşil ve keder yüklü bir gemi olup su alıyor
Öpsemde huzura kapatsam dediğim helal gözlerin
Naciyem aynı yastığa baş koymamıza günler kaldı sadece
Gözlerimi kapatınca sadece o yeşil ve pervasızca yüreğimi kucaklayan gözlerini görüyorum
Yaralarıma değiyor gizli karasıyla
Değiyor canımdan her bir parçaya
Kendimi böyle böyle iyi ediyorum
Tutup kendine çekiyor yorgun yalnızlığımı saçların
Yasemin kokusuyla sevaba sokuyor aklımı
Bir tebessümüne değip gönlümden ah diye geçiyor hasretin
Bağrına basıyor yorgun başımı içinde kendimi uyuttuğum hayaller
Naciyem;
Aynı mumun ışığında geceye gülümseyecek yakında yüreklerimiz
Hiç bir yeri olmayacak evlerimizde zehre bulanmış dokunaklı kederin
Güzelim, güzel sıfatına en çok gidenim.
Sana yazmak bir mum yakıp ona bakmak gibi.
Kısık ateşinle dev bir ilimle yükseliyor aklımda yüzün.
Mum, bilseydi eriyeceğini, yakar mıydı kendini..
Bir gidenim oldu benim, kaç gelen telafisiz.
Bir bitesi geldi ömrümün, inanamazsınız.
Bir susmak yapıştı dilime, güneş defalarca özür diledi her sabah doğmak zorunda olduğu için.
Bir umudu bile esirgiyordu çünkü yarınlar benden.
Bir affedişim kalmıştı sadece, son anda sakladığım ve onunla birlikte de öleceğiz muhtemelen...
Destek YayınlarıKitabı okudu
Harcanip giden bir ömrün ağrısıdir bu.. bekledim yok, bekleyelim yok, gidenim var gidemedigim var....