"Cihangir; İstanbul'un ortasında bir köy...Cihangir'in müziği başkadır. Delileri başka , martıları , kedileri başka , çeşit çeşit insanlarıyla renkleri başkadır.Ermenice ,Türkçe , Kürtçe ,Rumca, Boşnakca bir türkü çalınır kulağınıza.Sözlerin anlamı yoktur.Aklınızda yaşanmışlık ezgisi kalır."
Öncelikle kitabın kalbi olan şu cümleyle giriş yapmak istedim.Kitap ; Cihangirden okuyucunun zihnine uzanan bir ötekileştirme romanı.Cevdetgillerin her bir karakteri bizden biri gibi.Ortak yönleri ise çocukluk travmaları...
Çok sevdigim "Bozkırkurdu" kitabında ; " ...Harry iki ayrı varlıktan değil yüz hatta bin varlıktan kurulup çatılmıştır. Yaşamı, her insan gibi sayılamayacak kadar çok kutup çiftleri arasında salınıp durur..." ifadesi vardı.Bu kitabı okuyunca işte bu söze bir kez daha hak verdim.
Biz insanlar kaç türlüyüz? Kaç biz var bizden içeri? İyi, kötü, bilgin ve çocuk yönü var hepimizin.Bunlar arasında denge kurulursa ne mutlu, biri üstün gelirse ise sorun büyük.
Dostoyevski'nin "Öteki" adlı eserinde "Ya siz ya ben , ikimizden biri fazla!" dediği gibi ruhsal çatışmalar ile dolu , pskilojik bir kitap.
Çok severek , merak ederek okuduğum gibi sonundan da ayrı etkilendim.Çoğu zaman okuduğumuz kitapların sonunu unuturuz bazıları ise çakılı kalır zihnimizde , bir "Dorian Grayin Portresi" sonu gibi şaşkın ve etkilenerek kapadım kitabı...
Kesinlikle tavsiye ederim ...
Kara Gergedan adlı kitabını okuduğum yazar 
Turhan Yıldırım, 
Modern Soslu Postmodern Makarna'da gene duyguların ve yaşanmışlıkların tablosunu edebiyat tuvaline aktarmış. Mona Lisa gibi. Bir yanı gülümsüyor, selam çakıyor yaşayan
