Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
19.17
Hamdolsun duyularımızın terazisini hassas yapana.
17.31
open.spotify.com/track/5pGxanWKW...
Dikeni tel örgüye mecbur
Hayaller cepte durur
Doğuyor içime bir cesaret
Hesabı bende kalır
Gel gidelim, yolları bana sorma, ne bileyim
Gidelim buradan, pusulam rüzgâr
Kendimi yediğim yılları bana sor, var
İnsani değerlerini başkalarının tutumlarına bağlamak...
"Bana isabet eden keder, uğradığım bir zulüm, haksızlık, canımı çok sıkan bir hadise beni kötü biri yapmaya yetmemeli, yetememeli... Dışardan aldığım bütün o olumsuzluklar beni üzebilir çok insani, sinirlendirebilir, bi tepki ortaya koyabilirim, içime kapanabilirim, gitmek isteyebilirim bütün bu davranışları sergileyebilirim ama zarara zararla karşılık vermek yok. Eğer etrafımdakilerin davranışları değiştiğinde ben de kötüleşmeye meyledebiliyorsam demek ki bende oturmayan bazı parçalar var.Rasulıllah ﷺ hiçbir zaman muhatabbının neyi hak ettiğine bakmadan, daima kendi değerince, seviyesince davranmış herkese..."
Şu an elimde olsa çıkar dışarı uzun uzun yürürdüm, elimde değil. Ağlamak şimdilik tek avuntum gecenin sonunda göz yaşlarım kalbimin alevini söndürecek diye umut ediyorum.. Umut(:
Yürüyemiyorsam yazarım bende diye düşünüyorum ama ``ne yazarım(?)`` bir fikrim yok artık nasibe ne düşerse(:
İçim daraldı, öyle böyle değil herkesten nefret edecek ve
Tozu dumana katıp çekip gitmek istiyorum..
Daraldı göğsüm
Dayandı ruhuma dünya
Her acımı katmerleşir canımı yakarcasına
Bilmem kaç oldu bu
Çözmeye çalıştıkça daha da zorlaştı
Aldığım her nefes mi haram olur bana
Her attığım adım mı engel olur
Doğru düşündüklerimi yapmama
Haykırmak bağırmak istiyorum
Kırıp dökmek istiyorum
Tozu dumana katıp çekip gitmek istiyorum
Biliyorum çok da hata yapıyorum
Doğru düşündüklerimi elime yüzüme bulaştırıyorum
Çok bir şey aramadım bu dünyada
Derdimi anlatacak bir dost
Beni hatalarımla kabul edecek bir aile aradım
Beddua etmedim yanımdan gidenlere
Yanımda olup arkamdan sövenlere
Sordular buldun mu diye
Tek bir cevap verebildim
Sen hiç çölde su aradın mı diye
Belki başka bir bedende başka yerlerde öğrenebilirim
Bu kadar umutsuzken mutlu nasıl olunur diye...
Berk Cagatay Meral
Özl....
İçimde bir yer var...
Böyle sanki, çekirdek kabuğunun dişinin arasına kaçması gibi.
Balıktan bir kılçık takılmış boğazına, birde nasıl desem...
Bir şaka sonucu birinden kaçıyorsun ya ayağının serçe parmağını orta sehpaya vurmuşsun öyle bir acıyla kıvranan bir yer işte.
Öyle büyük bir yer değil, onuda nasıl anlatayım...
Dünyayı düşün okyanuslar,
_Napolyon Bonapart_
_Devlet, benim.
_Para, para, para. (Başarının sırrı)
_Felaketlerin üstünde dimdik oturan insan soylu ve cesurdur.
_Gerçekler, büyük ruhlu insanları besler, küçük ruhları ise yaralar.
_Yapıcı eleştiri, akıllı insanları güçlendirir. Ahmakları öfkelendirir.
_Düşmanınız hata yaparken araya girmeyin.
_İki şey
Diyalektik 2 – Şeref, Bilgelik, Sanat
*_Düşünce_
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz. İçimizde ne varsa biz oyuz. Bizi biz yapan zihnimizdir.
26 senelik ömrümde, her aldığım yaşta, geçen her günümde tecrübe ettiğim bir şey var o da şu ki; ailenin özellikle de annenin çocuğun hayatındaki yeri. Ben aile(m)e aile derken o "m" harfini kelimenin sonuna koyamıyorum. Öyle zehir zemberek geliyor ki bu kelime bana kendime, dilime yakıştıramıyorum.
İmtihanınız, sağlığınız veyahut