Gitmiş olanları hatırladıkça gidecek olanları da düşünüyorsun.
Biraz sonra dağılacak bir kalabalığa bakmak gibi geleceğe bakmak. İnsamlar ekleniyor hayatına insanlar eksiliyor, sen bir kalabalıktan başka bir kalabalığa çok da fark etmeden geçiyorsun, birileri senin hayatından çıkıyor, sen birilerinin hayatından çıkıyorsun. Teninin parçası olmuş niceleri uzaklaşıyorlar, bir zamanlar adını bile bilmediklerin ise daha sonra en mahrem gülüşlerinin sahibi oluyorlar. İleriye baktığında geçmişin gölgeleri kaçınılmaz olarak düşüyor geleceğin üstüne, gitmiş olanları hatırladığında gidecek olanları da düşünüyorsun, en yakınından bile uzaklaştırabiliyor insanı bu düşünceler o da eksilecek mi hayatımdan diye soruyorsun kendine.
