Kan Yüzüğü
Adam , otelin salonuna girdi. Salonda ikişer üçer kişi oturuyorlardı. Tek başına oturan kız, kendisine mektup yazıp bugün burada buluşmak üzere söz veren kız olmalıydı. Kız, arkası kapıya dönük oturmuştu. Adam kızı görüyordu. Adamın ilk gözüne çarpan, kızın saçlarıyla ayakkabıları oldu. Kauçuk tabanlı, bej derili spor ayakkabı ve koyu sarı saçlar…
Hayat hep beklemediğim yerden mutsuz etti beni. En kırılmaz yerimden kırıldım. Hayatımı sırf sonunda ışık görüyorum diye yürüye yürüye bitirdiğim bir tünelde geçirdim sanki. Sonunda ışık var diye karanlıkta yürüdüm hayatım boyunca. Kırıldım, parça parça oldum ama kendi parçalarım yine kendi içime döküldü. Aldığım her nefesi bir mutsuzluk böldü.
ONİKİNCİ NOTA:
Ey bu Notaları dinleyen dostlarım!
Biliniz ki; ben hilaf-ı âdet olarak, gizlemesi lâzım gelen Rabbime karşı kalbimin tazarru' ve niyaz ve münacatını bazan yazdığımın sebebi; ölüm, dilimi susturduğu zamanlarda, dilime bedel kitabımın söylemesinin kabulünü rahmet-i İlahiyeden rica etmektir.
Evet kısa bir ömürde, hadsiz
Sevdiklerimiz, bir gecede, her şeyi bırakıp,
bir ordu gibi, geçip gittiler ruhlar âlemine.
Peki sıra bize geldiğinde ardımızda bırakacaklarımız
neler acaba? Yarım kalacak olanlar
neler? Yapmayı hep sonraya ertelediğimiz kaç
işimiz berhava olacak? Gönlünü almayı murat
ettiğimiz kaç kişinin kırık kalbi bizden sonra
da sızlamaya devam edecek...
konuklar bir şeyleri alıp
bir şeyleri bırakıp gittiler
bütün sigara tablaları dolu
fincanların 'kimi boş
kimi yarım
kiminde dudakların izi
duvarlarda hala
o içtenmiş gibi yankılanan
çıngıraklı kahkahalar
ve perdelerin kıvrımına gizlenip
seyrediyorlar hâlâ
bırakıp gittikleri kulaklarıyla
