Ey Âdem’in oğlu
Şeytana uyma!
Uyduysan tövbe et!
Ey İdris’in oğlu
Ey Muhammed'in ümmeti
Teslim ol ve iman et !
Allah'ı düşün ve kul ol !
Namaz kıl !
Dua et !
Cihad et !
Oruç tut !
Haccet!
Naaşımı götürün bir camii avlusuna,
Sarıp sarmalayın bedenimi, koyuverin toprağa.
Arş'ta dalgalanan al yazmalı, nazlımın;
Gölgesine bırakın beni, rahat uyuyayım.
Kıbleye çevirin yüzümü, Mekke'yi göreyim.
Mağbedin şerefli yüzünü, toprakta seyredeyim.
Ne anladıysan şu dünyadan, ben ziyan yedim
Bırak! alemi, elalemi; gıybeti, riyakârlığıda...
Gittigin yol,yol değil, etme; dön geri, beklerim.
Gazâli, Mecmû’atü’r-rasail, 7/88)
ÜÇÜNÇÜ VAAZ
Allâh-u Te’âlâ buyuruyor ki:
“Ey Âdemoğlu! Kanaat et ki zengin olasın. Hasedi bırak ki rahatlık bulasın. Haramdan sakın ki dinini halis kılasın.
Gıybeti bırakan kişiye Benim muhabbetim zuhûr eder. ( Köşesine çekilip ibadetle meşgul olarak) insanlardan uzlet eden (uzak duran), onlar(ın şer ve zararın) dan selamet bulur.
Konuşması az olanın aklı mükemmel olur. Aza râzı gelen gerçekten Allâh-u Te’âlâ’ya güvenmiş olur.
Ey Âdemoğlu! Sen bildiğinle amel etmiyorsun, peki ya nasıl bilmediğinin ilmini talep ediyorsun.
Ey Âdemoğlu! Sen sanki yarın ölmeyecekmişsin gibi dünyaya çalışıyorsun, sanki ebediyyen bırakılacakmışsın gibi mal yığıyorsun.
Ey Dünyâ! Sana düşkün olanı mahrum et. Sana karşı soğuk olanın peşine düş ve sana (rağbetle) bakanların gözlerinde tatlı ol.”
Sayfa 19 - Tuana Basın YayınKitabı okudu
