Naaşımı götürün bir camii avlusuna,
Sarıp sarmalayın bedenimi, koyuverin toprağa.
Arş'ta dalgalanan al yazmalı, nazlımın;
Gölgesine bırakın beni, rahat uyuyayım.
Kıbleye çevirin yüzümü, Mekke'yi göreyim.
Mağbedin şerefli yüzünü, toprakta seyredeyim.
Ne anladıysan şu dünyadan, ben ziyan yedim
Bırak! alemi, elalemi; gıybeti, riyakârlığıda...
Gittigin yol,yol değil, etme; dön geri, beklerim.
Suphanallah!
Kardeşine hoşlanmadığı ulaştığında onun kötü göreceği, üzüleceği ve acı çekeceği her kelimeyi düşün ve grybet olarak addet. Falan kişi korkaktır, dedin. iște bu gıybettir, Falan çok uyuyan biridir, dedin. Bu gıybettir. Falan çok yiyen birisidir, dedin. Bu gıybettir. Falan çok kaba biridir, dedin. Bu gıybettir. Falan çocukların terbiye edememiş, dedin. Bu gıybettir. Falan eșini terbiye edememiş dedin. Bu gıybettir. Sana küçümseme üslubu ile: Falanı blrak be kardeşim! Onun hakkında konuşmak istemiyorum, derse bu gıybettir. Çünkü bu üslup küçümseme üslubudur. Hatta baza alimler garip bir şey zikretmişlerdir. Derler ki: Bazı insanlar gıybeti dua yolu ile yapabilirler. Falanın durumu nasıl? Diye sorduğunda, sana: Falan mı? Allah'tan selamet ve afyeti istiyoruz, derse baz alimler bunun gıybet olduğunu söylerler. Peki, neden? Derler ki: Çünkü insanlar bu sözden bu adam üzerinde soru işareti olduğunu anlarlar. Hatta bazılarına dersin ki: Falanın durumu nasıl? Sana şöyle söyler: Vallahi kardeşim bırak onun gıybetini yapmayalım șimdi. Alimler derler ki, Bu da gıybettir. Biz falanın gıybetini yapmak istemiyoruz demek de gıybettir. Veya Allah'tan selamet istiyoruz da böyledir. Bir şahıs kendisine sorulduğunda, Allah'tan selamet ve afiyet istiyoruz, derse derler ki: Bu gıybettir.
Ramazan geldi bak, sen artık bu sene bu Ramazan'da ıslah ol. Bu Ramazan'da iyi insan ol. Bırak şu gıybeti, dedikoduyu, hırsı, kini, yalanı, yanlışı, dolanı... Dervişliğe sığmayan şeyleri bırak! Artık bu Ramazan'da iyi insan ol bari. İyi insan ol da kendisine emek sarf edilen insan olmaktan çıkıp, başkasına hayır götüren insan olma durumuna gel. Ya'ni tüketici olmaktan üretici durumuna geç!
Prof. Dr. 
Mahmud Esad Coşan (r.h.)
Ey Muhammed'in ümmeti
Teslim ol ve iman et!
Şahadet getir!
Allah'ı düşün ve kul ol!
Namaz kıl!
Dua et!
Cihad et!
Oruç tut!
Sekizinciadam, Beni Unutma..
Güya evde kalmışım, kabadayıymışım
Gıybeti varsa insanın ederi de var
Bilmem ki,
Adam olur mu bunca hıyar?
Armutları olgunlaştırırmış zaman
Anladım ben,
Niye koynuma girmezmiş dünya
Şeytana çelme takmışım bir kere
Ey Âdem’in oğlu
Şeytana uyma!
Uyduysan tövbe et!
Ey İdris’in oğlu
Bir Gece Vakti
Bırak kötü bilsinler bizi
Yumuşacık yastıklarda uyuyanlar
Kimseye anlatamam bu saatten sonra kendimi
İçim kaldırmaz çan sesi falan
Bırak konuşsunlar arkamızdan
Gıybeti yapılan bir ben miyim
Konuşulmadı mı bogdurunca Mustafayı Süleyman
Unuttum kötüye çalan günleri
Unuttum pervasız kimseleri
Bana yapılanı unuttum
Yapanları hatırlamıyorum gibi
Dik bir baş açık bir alınla yürüyorum bir gece vakti..
C.S.A