Dünya denen şu koca tımarhanede, hepimiz 'misafir'iz…
“Gezegenimiz acaba evrenin tımarhanesi mi diye düşünmeden edemiyorum.”
Johann Wolfgang Von Goethe
Nermin Yıldırım altıncı romanı olan 
Misafir‘de “ev” olarak adlandırılan bir tımarhanede geçen olaylar üzerinden kurgulanan çok katmanlı bir hikâye
Beğeni Üzerine Düşüncelerim (Sonuna Kadar Okuyun Lütfen:)
Artık dünya çok değişti. Her şey çok hızlı yaşanmaya başladı. İnsanlar sürekli koşuşturma peşinde. Roman ve şiir kitapları ile çeşitli dergilerde yazdığı yazılarla ünlenen ama ben aynı zamanda modern zaman filozofu olarak gördüğüm Sabahattin Ali’nin de dediği gibi “Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: "Dünyada neler gördünüz?" diye,
Neyse ki Dea böyle biri değildi : diğer kadınların yaptıkları onda yoktu.
Bir kadına asla anlaşılması zor bir sözcük söylenmemelidir.
Bu söyleneni düşünecek ve muhtemelen yanlış sonuçlara varacaktır.
Gizemli hayaller onu mahveder. Dikkatsiz bir sözcüğün neden olduğu şaşkınlık çarpıp geçtiği her şeyi değiştirir. Bazen şans eseri duyduğumuz bir sözcük bir darbe alırız ve kalbimiz sevgisiz kalıp kendini boşaltı verir. Seven bir kişi, mutluluğunda bir gölge algılar. Vazoda ki çatlaktan akan bu yavaş sızıntıdan daha fazla korkulması gereken hiçbir şey olamaz
Sayfa 283Kitabı okudu
•
“Bir kadın tanımadığı bir erkeğe böylesine güven duyuyorsa eğer, ortada gizemli ve önemli nedenler var demektir…”
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
