Korkarım pek iç açıcı bir şey değil. Ama ben bilginin uzun vadede bilgisizlikten daha iyi ve daha güvenli olduğuna inanırım. İnsan gerçekleri ilk öğrendiği an ne kadar sarsılırsa sarsılsın bu böyledir.
Aklıma gelen fikirleri yazmamak bir tür kendimi koruma egzersizidir. Aklıma sayısız fikir gelir ama bunların çok az yüzdesi iyidir. Bu nedenle onların hepsini aklımdaki bir dosyaya kaldırırım, kötü fikirler zamanla orada kendilerini yok ederler, tıpkı Görevimiz Tehlike'deki bant gibi. İyi fikirler oldukları yerde kalırlar. Arada sırada dosya çekmecesini açıp içinde kalanlara bir göz atarım; bu bir avuç küçük fikir ışıl ışıl görüntüleriyle bana bakarlar.
Örneğin zaman insan kalbini aşındırır. Geçmişin gölgeleri şimdiki zamanın üstüne düşer. Tatsız olayların gölgeleri büyük ve çok daha tatsız olayları gizler.