Sadece bir düşün istedim. Hep sana karşı katılığından yakındığın hayata acaba sen gereken yumuşaklıkla yaklaşabildin mi diye... Düşün; çünkü Acılar Denizi'ni kulaçlarken karşılaşacağın azgın dalgalar, fırtınalar ve her biri diğerinden öldürücü derin deniz şeytanlarıyla boğuşurken, elinde vicdanından başka silahın olmayacak.
Ah ben ne aptalmışım! Nasıl olup da varlığından kuşkuya düşmüşüm? Oysa hayat denen bu yaranın seni bulmak dışında ne anlamı olabilirdi ki?
İşte Ay karşımdaydı! Hiç uzaktan göründüğü gibi değildi vefakâr uydumuz. Karşımdaki, ürkütücü karaltılar, uğursuz engebeler ve sonsuz bir yalnızlıktan ibaretti.
"En kısa ömrü en iyi biçimde yaşamak: Benim hayat felsefem de bu diyelim. Düşünürseniz hayatı en iyi biçimde yaşamanın kaçınılmaz sonucunun bu olduğunu fark edersiniz zaten."
Dünyanın şahsıma karşı kurulmuş bir komplo olduğuna dair inancımın en güçlü dönemleriydi. İşsizdim, güçsüzdüm, çok fazla içki tüketiyordum ve galiba yapayalnızdım.
Düz bir çizgi çizmek istiyorsan, asla kalemin geçtiği yere değil, ulaşacağı noktaya bakmalısın.
Sayfa 164 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
O güne dek eğer varsa, çok kutsal bir şey olması gerektiğini varsaydığınız ruhunuzun ölümle yüzleştiğiniz anda, kaypaklık edip sizi yüzüstü bırakması acayip bir hayal kırıklığı yaratıyor.
Sayfa 157 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hiç kimse ölene kadar ölüme hazır değildir.
Sayfa 69 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hep mutsuz, hep karanlık, hep yalnız oldum ben. Kimseyi gerçekten sevmedim, kimseden gerçekten nefret etmedim, yaptığım hiçbir şeyin gerçekten bir anlam taşıdığına inanmadım.
Sayfa 181 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Hayat denen bu yaranın seni bulmak dışında ne anlamı olabilirdi ki?
Sayfa 24 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Üslubunu özlemişim...
Yemekte bir şeyler okumak istediğinde, tercihi Mesnevi de olabiliyordu bir seks dergisi de. Üstelik her iki materyali de aynı mesafeli ilgiyle inceliyor, her ikisinde de birtakım satırların altını çiziyor ve korkarım bunu şaka olsun diye yapmıyordu.
Sayfa 7 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Ve ben artık mutsuz bir adamım.
Günler, haftalar, aylar akıp giderken, ben yaşamıyor da daha ziyade vakit geçiriyorum. Ortalık karardıktan sonra pencereden yıldızları izliyorum. Umut etmiyorum, kızmıyorum, üzülmüyorum. Sadece hatırlıyorum.