Bir yolcu nasıl bakışlarıyla
Delmeye çalışırsa mesafeyi,
Nasıl keşf için uğraşırsa
Havada gizlice şakıyan serçeyi;
Öyle aranıyor gözlerim durmadan
Tarlayı, çalıyı, ormanı tekrar;
Ey güzel sevgilim, dön artık bana!
Seni çağırıyor söylediğim şarkılar!
Kostas Mourselas - Kızıla Boyalı Saçlar
Kızıla Boyalı Saçlar, her gece
Hangi çarşaflarda gizlice gözyaşı döküyorsun
Acının sınırları yok
Mutluluksa hep yarıda kalır
*
Hüzünlü sevgilim iyi geceler
Bizim hikâyemiz öyle kolay kolay bitmez
Geceleri seni yakan bir rüzgâr gibi
hangi kapıyı çalsan beni bulacaksın
*
Kızıla Boyalı Saçlar ve bir defne yaprağı
elinde seni avutmak
Gizlice Sevgilim
Rüyalar bile geceleri bekler
Gizlice görünmek için
Yüreğimdesin, saklısında içimin
Gizlice, sevgilim
Kimse bilmesin üzgünlüğümü
Taşırım ölümüm gibi bu duyguyu
En gizli kuytularında ömrümün
Bir yer var gizlice sevgilimin uyuduğu
Gizlice sevgilim, yaşam kadar acı
Canımı tutuşturan özlem gibi
Özlüyorum derin yok oluşta
Gizlice, sevgilimi
Ataol Behramoğlu
GİZLİCE SEVGİLİM
Rüyalar bile geceleri bekler
Gizlice görünmek için
Yüreğimdesin, saklısında içimin
Gizlice, sevgilim
Kimse bilmesin üzgünlüğümü
Taşırım ölümüm gibi bu duyguyu
En gizli kuytularında ömrümün
Bir yer var gizlice sevgilimin uyuduğu
Gizlice sevgilim, yaşam kadar acı
Canımı tutuşturan özlem gibi
Özlüyorum derin yok oluşta
Gizlice, sevgilimi
Ataol Behramoğlu
Herkes bilsin , çok mutlu bir hayat yaşadım..
Söyleyecek çok bir söz yok , kitabın başlarından neredeyse sonlarına doğru kızdığım , bencillik yapıp hayatını mahvetti dediğim Kemal karakterinin acısını , hikayeyi Orhan Pamuk'un devralması ile yüreğimin en derin yerinde hissettim. Sanki o aşkı ben yaşadım , o yılları ben eskittim ve o hazin sonu ben kabullenmek zorunda kaldım gibi ... Ah be Kemal.. Ah be..
İnsan sevdiği kişinin elinin değdiği , hatıralarının olduğu eşyaları atmaya kıyamaz , bunu bende yaparım çoğu zaman. Ama Kemal'in Füsun'a olan bağlılığı , içtiği sigaraların izmaritlerini bile sırf dudaklarına değdiği için gizlice alıp saklaması , her görüşmelerinde ufak ufak bir şeyleri aşırması ve bunu hastalık raddesine ( daha sonra kendine koleksiyoncu diyerek bunun boyutunu değiştirmeyi seçiyor kendisi ) getirmesi beni çok etkilemişti. Zaten Masumiyet Müzesi de bu takıntı sonucunda varoluyor. Yazarın ilk sözleri gibi son sözleri de beni çok etkiledi.
" Kemal , Füsun'a olan aşkı yüzünden ; ben , edebiyat sevgim ve siyasi durumlar yüzünden sosyal sınıfımızın dışına düştük. İkimizde pişman değiliz. "
Ve tabi ki romanın baş kahramanının Füsun'un fotoğrafına bakarak söylediği sözlerinden..
" Herkes bilsin , çok mutlu bir hayat yaşadım "
Yazarla ilgili ön yargılarım sevgili 
emine 'nin alıntıları ve alıntılara yazdığı başlıklar sayesinde kırıldı ve romanı hemen okumaya başladım . İyiki de okumuşum ona da çok teşekkür ediyorum. Okuyun , okutun..
