Visal

İstemediklerimiz biz istemeden oldu da, istediklerimiz biz istedik diye mi oldu?
Reklam
İnsanlar insanların ne yaşadığını bilmeden yoruma dururlar. Yorum yapmayı o kadar severler ki bildiğini sanırlar. İnsanların içinin dehlizlerini, kederlerini, değerlerini, o değerlerin hacmini bilmeden anca konuşurlar. Kendi camları önünden bakarak. Üstelik basite indirgerler, sıradandır olur ve geçer herşey. Herşeyi herkes yaşar. “Sende herkesin yaşadığını yaşadın”dır söylem herkes gibisin. Üstelik burdan da sizi kendi içlerinde aşağılarlar. “Ne yani ne sanıyorsun kendini” derler aslında . son sözü söyleyip haklılıklarını mümkünleştirmek için genel bir yargının ardından artık bildikleri haklılıkları ile güya sizi yorumlamıştırlar. Senin yerine düşünmüş hissetmiş ve bilmiştirler Hatta senin bütün bunları bilmediğini bilemediğini söyleyerek. Bir tek yaşadıklarının öznesi olmadıkları kalmıştır. Aman Ya Rabbim ne çok bilen insan var. Bilmediğini bilmeyen....
Oltanın ucuna takılınca kancanın bedenine verdiği acıdan ziyade, sudan ayrılmış olmanın ızdırabı ile çırpınan balıkları düşünün. Balık ölümü bilir mi? Varlık bilmediğinden korkar mı? Korku ayrılıktandır. Herşeyin temeli ayrılıktır. Herşeyin mebdesi ayrılıktır.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Zihniniz ve duygunuzla yücelttiğiniz insanları, yine zihninizle aşağı indirin. Bakın ne elem ne keder kalıyor. Elinize sadece insan kalıyor. Anlamı da ACİZ.
Ben onun gökyüzünden inmiş bir melek, kusursuz bir yaradılış, insan ötesinde bir şey olduğunu sanıyordum. Onun bir İNSAN olduğunu yeni idrak ediyorum. Zihnimde yerleştirdiğim yeri kalbimde ki sıfatların niteleyemediği o anlamı ve niteliği benim kazandırdığım bir durummuş. O insanmış. Benim gibi..
Reklam
Geri16
102 öğeden 91 ile 102 arasındakiler gösteriliyor.