Dede Korkut kitabı, bir mukaddime (önsöz) ve destansı özellik gösteren on iki hikâyeden oluşmaktadır. Oğuz Türklerinin bilinen en eski destansı hikayeleri kopuz eşliğinde söylenmiş, dilden dile aktarılmış ve nihayetinde 14-15. yüzyılda yazıya geçirilmiştir.
Dede Korkut destanlarının günümüze ulaşabilen el yazması iki nüshası var. Oniki bölümü Almanya’nın Dresden kentinde ve altı bölümden oluşan diğer bölümü ise Vatikan’dadır. İnternetten yaptığım araştırmalar neticesinde üçüncü ve en eski nüshasınında Türkistan’da bulunduğunu söyleyebilirim.
”İyi dost, iyi günde çağrıldığında, kötü günde ise çağrılmadan gelendir.”
”Onlar da bu dünyaya geldi geçti,
Kervan gibi kondu, göçtü.
Onları da ecel aldı, yer gizledi.
Fani dünya kime kaldı?
Gelimli gidimli dünya,
Son ucu ölümlü dünya!”
Kitabın özenli ve yalın bir şekilde hazırlandığını söylemeden geçemeyeceğim. Eğer Türk tarihine meraklıysanız mutlaka okuyun.
