Tanısana! Ne tanıyayım yahu? Tanıyacak ne var ki? Şu rezil hayatımı çamura bata çıka geçirdim! Sen de gelmiş bana detayları görmemi, park etmemi söylüyorsun! Şu pisliğe baksana! Bu pislikten çıkamadım ki hiç!
Sayfa 84 - Estragon, az yaşanılır bir aydınlanma anından…Kitabı okuyor
V: Sen de artık memnun olmalısın, itiraf et.
E: Neden memnun olayım?
V: Tekrar benimle konuşmaktan.
E: Öyle mi diyorsun?
V: Öyle söyle, gerçek olmasa bile.
E: Ne demem lazım?
V: De ki ben memnunum.
E: Ben memnunum.
V: Ben de.
E: Ben de.
V: İkimiz de memnunuz.
E: Biz memnunuz. Eee şimdi ne yapıyoruz madem mutluyuz?
V: Gogot’yu bekliyoruz.
Sayfa 82Kitabı okuyor
V: Şimdi ne yapıyoruz?
E: Bekliyoruz.
V: Evet, ama beklerken?
E: Kendimizi mi assak?
Sayfa 21Kitabı okuyor
Bazen öyle anlar oluyor ki acaba ayrılsak daha iyi olur mu diye soruyorum kendime.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Fakat anlama duyulan bu ilgisizlik içinde, bu anlam arayışı da nedir?
Zamanı geldiğinde elveda dememek budalalıktır.