Her şey, ben karıştırılmaksızın olup bitiyordu. Kaderim, bana fikir sorulmadan belirleniyordu. Zaman zaman herkesin sözünü kesip “İyi ama sanık kim?” Sanık olmak önemli bir iştir. Benim de söyleyeceklerim var, diyecek oluyordum.
Kimseye zararı dokunmayan bir şeyden ne diye yoksun bırakıldığımı anlayamıyordum. Sonraları, bunun da cezaya dahil olduğunu anladım. Ama o zaman, artık sigara içmemeye alışmıştım, bu da benim için ceza olmaktan çıkmıştı.