Göğsümde bir yanardağ kıvranıyor Rüveyda..
Yaraları kapandıkça kanıyor..
instagram.com/reel/CxYWwi2t5D...
Gece örtünce sûretini, zamanın seyri sona erer. Baskılanır ruhum, şişer de şişer sanki canından olacakmış gibi. Gezdirilir dinlenme bahanesiyle; ne diyârlar gösterilir, ne ölümler özendirilir... Fakat bu, yalnızca bir ruh sancısıdır uykuda çekilen. Sensiz kalışın sancısı.
Şimdi sana koşmak için uyandırılışımın bilmem kaçıncı günündeyim. Göğsümde müzmin bir sancı, gözlerimde mahmurluk devam ediyor. Sen gelinceye dek tanımadığım bir kavganın içinde, yalnız başıma savaşacağım.
Kalkınca güne, biraz su serp gözlerine ki aydınlansın dünyam, var olduğumu hissedeyim. Çünkü ruhum daima senin etrafında ve seni gözlemektedir yaşamak için...
Seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
Aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak..
Bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
Ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
Sen ve ben..
Artık birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
Ya da uzat ellerini,
dokun güneşe,
yazın kışa soluşunu dindir.
Anla,
bir ömre
Seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
Aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak..
Bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
Ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
Sen ve ben..
Artık birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
Ya da uzat ellerini,
dokun güneşe,
yazın kışa soluşunu dindir.
Anla,
bir ömre sığmaz