Bir Ermeni Subayın Çanakkale ve Doğu Cephesi GünlüğüAvedis Cebeciyan · Aras Yayınları · 201513 okunma
57.alay
"Size ben taarruz emretmiyorum;ölmeyi emrediyorum.. Biz ölünceye kadar geçecek zaman içinde,yerimizi başka kuvvetler ve başka kumandanlar alabilir.. "
Evet içinde bulundukları an kritik bir andı. Öldürmek ve ölmek lazımdı. Kumanda yerindeydi. Kumandan işte böyle bir anda bu emri verebilen insandır. Bu emri alanlar öldürmeyi ve ölmeyi bilen insanlardır. Netice şu oldu. Düşmana saldırıldı. Boğuşuldu. Düşman dayanamadı. Geri çekildi. Sahile kadar gerileyerek oralarda tutunabildi. Arıburnu cephesi işte böyle açıldı. Ya 57. Alay? 57. Alay bir başka türlü alaydı. 57.alaydan bu gök kubbede baki kalan bir hoş sadadır. Çünkü Çanakkale Harbinde 57.alay tamamen şehit oldu.
Sayfa 222 - Remzi kitabevi
Yol deseniz, güneşin alevinde titreyen bir yol.
Sayfa 31 - Yordam kitapKitabı okudu
Kültigin Abidesi Doğu Cephesi
Üstte mavi gök, altta yağız yer kılındıkta, ikisi arasında insan oğlu kılınmış, insan oğlunun üzerine ecdadım Bumin Kağan, İstemi Kağan oturmuş. Oturarak Türk milletinin ilini töresini tutu vermiş, düzenleyi vermiş. Dört taraf hep düşman imiş. Ordu sevk ederek dört taraftaki milleti hep almış, hep tâbi kılmış. Başlıya baş eğdirmiş, diziye diz cöktürmüş.
Sayfa 9 - Boğaziçi YayınlarıKitabı okudu
