Biz bu sevgiyi her zaman duyduk, zor olduğunda ve sevgimiz istenmediğinde bile
Sayfa 86
A'lar ve H'ler, insanların nasıl karar verdiklerini, duygularımızın, tuhaf önyargılarımızın, kendimizi kandırmalarımızın, ve kavrama yetimizdeki diğer bütün iyi tasarlanmış kusurların kuvvet alanında ilkelerimizin nasıl çarptırıldığını anlayabilecek kadar donanımlı değillerdi. Çok geçmeden de bu Ademler ve Havvalar çaresiz kaldılar. Bizi anlayamıyorlardı çünkü biz de kendimizi anlayamıyorduk. Onların öğrenim programları bize uyum sağlayamıyordu. Eğer biz kendi zihinlerimizi bilemiyorsak onlarınkini nasıl tasarlayabilirdik ve yanı başımızda mutlu olmalarını nasıl bekleyebilirdik
Veronica hala resim kursundan dönmedi. Dönünce roman bitiyor. Dönmediği sürece kitap devam ediyor
Okur Takip Önerileri
Bir gün gelir ve yüreğimizi bir şey ele geçirir
Ne güç şey başkalarının ruhuna girmek. Oysa onlara yakın olmak isterdim. Kalın, kırılmaz camla benden ayrılmışlardı sanki
Uykuya sığınarak kendisinden kaçtığım şey neydi?
Arayıp durduğunuz şey bir kahramandı, değil mi? O kahraman da bendim. Geçmiş ola! Pasifist olduğunuz konusunda mutabık kalmamış mıydık? bilmediğiniz bir şey var! maddi değerleri elinin tersiyle iterek kendisini ortaya atan o kısacık Hintliyi bir yana bırakırsak, barışta kahramanlar yoktur. Aslında o Hintli bile kahraman değildi; daha doğrusu, ancak öldürüldükten sonra kahraman oldu. Kahramanlar, ancak öldüklerinde ya da öldürüldüklerinde kahraman olurlar. gerçek kahramanlar savaşta doğar, savaşta ölürler. Yaşayan kahraman yoktur, delikanlı. Bütün kahramanlar ölüdür. Ölüdür, ölüdür, ölüdür
Bay dingle o 12 frankı meyhanede içip bitirdi, dahası irlandaya gitmek yerine djibutiye giden bir gemiye bindi.
Kısacası söylenen ayin hiç yapılamadı, bu yüzden de yücelerden kimse bundan sonra olacaklara hiçbir şekilde müdahele edemedi.
İnsanın kendisi çıraysa yangınla savaşmaya kalkması umutsuz bir çabadır
Bir pagan tanrısına yakarıyordu: şansa.
Onun gibiler için bilmemek çoğunlukla beğenmemek anlamına gelir
Arka arkaya iki kez vicdanının rahat olduğunu tekrarlayan bir adamın vicdanı acaba gerçekten rahat mıdır, kimse tarafından suçlanmadan özür dileyen bir adam acaba kendi kendini mi suclamaktadır diye sordum kendi kendime
Bir yanım gerçeğin ortaya çıkmasından korktuğu için bunu bir sır gibi saklıyordu, ama diğer yanım bundan gurur duyuyor ve neredeyse herkesçe öğrenilmesini arzuluyordu. Sanırım bu, kendi bahçemde içinde bir hazine mi, yoksa bir bomba mı olduğunu bilmediğim bir sandık gömülü olması gibiydi.
İnsanın çocuklarını sevmesi kolaydır, zor olan kendini onları yerine koymaktır. Ben kendimi benimkinin yerine koymayı bilemedim ve tüm olanlar bu yüzden oldu