İstanbul beni çağırıyor, gökkuşağı mı doğmuş üstünde, denizi mi taşmış, gökyüzünde martısı mı çokmuş ne; İstanbul’un beni alması için sadeleştirmeli sokaklarını, belki durulmalı denizi, martılarının biraz daha yakın durması gerekli.
"Dünya, neresinden bakarsam bakayım, hangi karesini yeniden yaşarsam yaşayayım, hep bir cehennem olarak karşıma çıkıyordu."
Sayfa 98
Hayat bu işte; Hiç bitmeyecekmiş gibi düşünülen, yaşanan o yoğun duygular, bir süre sonra insafsız zamanın gadrine uğrayarak sadece birer anı, giderek soluklaşan, silikleşen birer deneyim olarak kalıyor .
Sayfa 144 - Sel yayıncılıkKitabı okudu
.
Gökkuşağı ağladı, renksiz kaldı gökyüzü...
Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Sıkışmış, çaresiz insanların ölüm karşısındaki duygusu her yerde ortak;
Ölen kurtuluyor, kalan cehennem azabını çekmeye devam ediyor . . .
Sayfa 230 - Sel yayıncılıkKitabı okudu
Kitaplar, kitaplar, kitaplar . . .
Bilgiye ilişkin sınırsız çöl susuzluğumu bir nebze olsun dindiren serin pınarlar . . .
Sayfa 13 - Sel yayıncılıkKitabı okudu