"Portuga!"
"Hı..."
"Ben senin yanından bir daha hiç ayrılmak istemiyorum, biliyor musun?"
"Niye?"
"Çünkü dünyanın en iyi insanı sensin. Senin yanındayken kimse bana zarar vermiyor ve kalbimde mutluluk güneş gibi parlıyor."
Portekizli beni öyle sıkı tutuyordu ki acımın birazını kendine aktarmak istiyordu adeta.
***
Canım yansa da gülümsedim, bu acı sayesinde önemli bir şey keşfetmiştim. Portekizli, dünyada en sevdiğim insandı artık.