Göktengri
Jean-Paul Roux'ya göre Göktanrı'nın en iyi şekilde algılanan tek emri savaşmaktır. Hatta bazı destan ve masallarda kahramanlara silahları Tanrı tarafından verilmiştir.
Kadim Türkler asırlar önce gökteki tek tanrı olan Göktengri'ye inandılar. O Tanrı sadece Türklerin Tanrısıydı. Onun yerini gök olarak benimsediler. Çünkü gök en yüceydi;Gök sonsuzdu her yerdeydi. İstedikleri zaman istedikleri yerde ona ulaşabiliyorlardı ona...
Sayfa 3Kitabı okudu
GÖK KATLARI
Eski Türk halk inancında göğün yedi, dokuz veya on dokuz katı olduğuna inanılırdı ve bunların her birinde farklı tanrıların oturduğu düşünülürdü.
........
Göğün 18. katında Göktengri
19. katında tüm her şeyin yaratıcısı olarak anılan "Tura'' yer alır. "Tura" aslında artık gökten de soyutlanmış olan mutlak bir yaratıcı anlayışıdır. Diğer her şey onun varlığının bir sonucudur.
Sayfa 243Kitabı okudu
Kara Hanlı'ya kadar Göktengri'ydim, Hz. Muhammed'i buldum, Hak yola kavuştum. Adım Türk, soyadım İslam'dır benim.
Sayfa 46 - Efsus YayınlarıKitabı okudu
Bektaşiler ve Göktengri
Suriyeli Mişel ve Bar Hebraeus, Oğuz Türklerinin Gök Tarın
inançlarına değiniyor. Burada üzerinde durmak gerekeceğinden, önceki bölümlerde, Gök-Tengri 'den yeterince söz ettik. Bektaşilerin yaşamında bugüne dek süregeldiği için, bu Gök-Tengri inanışına sık sık
dönmek zorundayız.
Suriyeli Mişel, Oğuz Beyi 'nin, birliklerinin başında, bir boz atın üzerinde yer aldığını söylüyor. Bazı araştırıcılara göre Türklerin totemi olan "bozkurt" ile "boz at" arasında bir ilgi olmalıdır. "Boz at"ı, Dede Korkut Kitabı'nda da göriiyoruz. Baba llyas'ın da olağanüstü bir "boz aygır"ı vardı:
Boz atlı ve nurdan imameti şeyh
Göğe uçarak ölümden kurtulan kahraman tema 'sı Ebu Müslim 'in
hikayesinde de vardır: Abbasi emirlerinden biri, asılmak üzere iken,
bir çift yeşil kanat oluşur ve onunla göklere doğru uçar.
Burada, Şu bir görünüm altında, Şaman inanışın büyü ile uçuşu
görülmektedir. Mendkıbu 'l-kudsiyye 'de ise Baba İlyas, geleneksel şaman, atına binerek uçar.
Bar Hebraeus, XIII. yüzyılda Oğuzlar arasında Şamancı gösterilerin ( ceremonies) sürdüğünü belirtiyor ve özellikle evlenme geleneğinden söz ediyor. Geleneksel evlenme edimleri, vahşi hayvanları
alt etme, çiftler arasında yarışma ve güreş tutma, Kitab-ı Dede Korkut'ta anlatılmaktadır.
Melik Danişmend Destanı 'nda, İslami bir görünüş altında, bu evlenme edimlerine, özellikle düğün şenliklerinin onsuz olmaz bir devamı olan av eğlencelerine rastlanmaktadır.
Sayfa 87 - Cumhuriyet KitaplarıKitabı okudu
