Günahlarla yaşıyorum, hep kendime ölerekten ,
Yaşamım benim değil de günahlarımındır artık ;
Göktendir iyiliklerim , kendimdendir her fenalık,
İradem serbestti ama , ondan da yoksun kaldım ben .
Özgürlüğüm köle oldu ve tanrısal benliğimden
Ancak ölümlülük kısmet bana .
Ne günlere kaldık !
Istırap için doğmuşum; şu yaşamım perişanlık!
Sayfa 24Kitabı okudu
"Gördüklerimin bir kısmı anlatılamaz. Anlatmak için, uygun gözle görebilmek gerek. Ancak her gördüğüm gerçek mi? Ulaştığım gerçek, umduğum gerçekler olmaz kimi zaman. Beklediklerimi ise ya hiç bulamadım, ya da beklemediğim anda geldiler, hazır değildim. Elimden kaçırdım. Elime geçenlerle yetinmek zorunda kaldım. Aslında öğrenmem gerektiği için böyle oldu. Öğrene öğrene, bir de baktım ki zaman geçmiş. Şimdi öğrendiklerimi öğretmeden nereye gideyim? Yitip gitsin mi bildiklerim."
İnsanlığın atası olan ve günah-ölüm kısır döngüsünün başlatıcısı olarak görülen ilk Adem'e karşılık, İsa Mesih son Adem'dir. İlk Adem, köken itibarıyla topraktan yani yeryüzündendir, doğal olandır ve yaşayan bir candır. Son Adem İsa Mesih ise köken itibarıyla göktendir, ruhsal olandır ve hayat veren bir ruhtur...
İnsan
İlk insan yeryüzündedir yani topraktandır.
İkinci insan ise göktendir ve cennettendir.
Sayfa 290Kitabı okudu
Ah be Göktengrim Kimbilir (:
Kimbilir Tanrım kimbilir
Hangi güzel yerde beni,
Hangi ölesiye sevda bekliyor?..
Sayfa 78 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
