o günler geçip gitti
o güzel günler
o dopdolu, esenlik içindeki günler
o pul pul ışıldayan gökyüzü
o kiraz dolu dallar
yemyeşil sarmaşıklarla kaplı birbirine yaslanmış o evler
oyunbaz uçurtmaların süzüldüğü o çatılar
akasya kokularından başı dönen o sokaklar
o günler geçip gitti
o günler, kirpiklerimin arasından
şarkılarım, hava
Masmavi bir gökyüzü ışıl ışıl gülümsüyor güne
Uçuşan martıların serenatları pür neşe
Çiçeksi gülüşler okşuyor tenimi
Güneş bir başka ısıtıyor kar tanelerini
Avuçlarımda leylak kokulu saçların
Savruk düşlerim acıtıyor yokluğunda yüreği
Hayalinle avunuyor nemli gözlerim
Kim bilir hangi uzaklarda saklı endamın
Tükenir umutlarla
Çiçekçi bana bir gül ver
sevgilime değil bir ölü için
Çiçekçi bana bir gül ver
İçine gözyaşlarımı sığdırabileyim.
Yakasına böyle bir gül takmıştı
O gün bir görseydin sen onu
Çİçekçi bana bir gül ver
Sanki o güldendi bütün mutluluğu
Sen de : - Bir arkadaşın öldü
Ben diyeyim : - Kardeşim !
Çiçekçi bana bir gül ver
Götürüp tabutuna iliştireyim.
Kaldırımlarda kömür tozları
Bacalarda koyu bir duman var
Kara bir gökyüzü tek özelliği bu kentin
Çiçekçi bana bir gül ver
Kapalı perdeleri açabilse gülüm
Kapalı kapıları kırabilse
Kapalı yüreklere girebilse...
Çiçekçi bana bir gül ver
- Beyim, gül olmaz ki bu mevsimde!
Şair burada,
Sevdayı gönlüne açık umumi bir yerde,
Kendini kaybetmişken buldu.
Diren gökyüzü,
Aşk yağacak bugün bulutlardan,
Güneş sonrası.
Ve şair burada,
Aşkın bağrı açıkta.