kalbimdeki o şiir.. 'uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum'
Halbuki korkulacak hiç bir şey yoktu ortalıkta
Her şey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı.
Ama geyikli geceyi bulmadan önce
Hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk
Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabani uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak
Bir yandan
7.06
Şair burada,
Sevdayı gönlüne açık umumi bir yerde,
Kendini kaybetmişken buldu.
Diren gökyüzü,
Aşk yağacak bugün bulutlardan,
Güneş sonrası.
Ve şair burada,
Aşkın bağrı açıkta.