Geçen X'te güzel bir iletiye denk gelmiştim; "evliliklerini sormayın insanlara evliliklerine vesile olun" benzeri.. Şu evlilikle ilgili soru sorup duranlar hem kendilerinden soğutuyor hem hayattan insanları; evliliğe dair konuşma geçeceğini bildiğim ortamlara katılmamaya çalışıyorum, elimden gelse evlilerle görüşmeyeceğim de. İnsanlara "neden evlenmiyorsun" benzeri saçma sapan sorular sormak yerine evliliklerine vesile olmaya çalışın; belli bir yaştan sonra da hiç dokunmayın, gölge etmeyin yeter..
Hiç anlayamadım, dost görünüp
neden yüzüme güldüklerini,
Arkamdan atıp neden karşımda övdüklerini, gerçekte nefret edip
neden yanımda sevdiklerini.
Bir maske yetmezmiş gibi
neden üç beş daha taktıklarını
Ne anlayabildim ne hazmedebildim.
İsterseniz sevmeyin ama
yüzüme de gülmeyin, dostum olmayın tamam ama öyle gibi de görünmeyin.
Bugünümden mutlu, yarınımdan umutluyum, yeter ki güneşimin
önünde durup gereksiz
gölge etmeyin, ben kendime
yeterim siz hiiç dert etmeyin.
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim seni tanıdıktan sonra o güne kadar tabiat resmi yapmayı sevmediğim halde bir ağaç bir yaprak küçük bir ot bile çizmiş olmadığım halde ve
sevgime karşılık sevgi istemedim kimseden
şairliğin iyi tarafı bu zaten
istediğimi
istediğim zaman
istediğimce
kime ne
severim
sevdim
seveceğim
kimseden bir şey istemedim
istemeyeceğim
yeter ki gölge etmeyin
onyedi yaşımdayım