Ruhundaki çiziklerin seni olgunlaştırdığını anlayacaksın bir gün.
Yara izlerimi gururla taşıyordum.
Canım yanmıştı ama
kimse bilmek zorunda değildi.
Kendilerine benzeyen şeylere tapan, ama kendilerine benzemeyen hiçbir şeye tahammülü olmayan insanlar.
Özlemediğimi mi sanıyorsun geçmişi? Masumiyetimizi? Küçük şehir gençliğimizi?
Ama bu kocaman vücutta bir çocuk yaşatıyorum, her şeyin değerini bilebilsin diye. O, hayal etmeyi beceriyor, belki eskisinden de fazla.