Kendi tanımlarımızda hapsoluyoruz; yetmiyor, başkalarını da hapsediyoruz.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Dünyada olan bitene tamamen kayıtsız, ebedi yıldızlardan oluşan bir kubbenin altındaydılar; yıldızlar, şu küçücük dünyadan öylesine uzaktaydı ki kimi âlimlere göre ışınlarının dünyaya ulaşıp ulaşmadığı bile şüpheliydi; her türlü çilenin çekileceği, her şeyin mümkün olduğu ücra bir noktasındaydılar uzayın ve gecenin gölgeleri kocaman ve kopkoyuydu..."
dostum, göründüğüm gibi değilim. görünüş sadece giydiğim bir elbisedir. senin sorgularından beni, benim kayıtsızlığımdan seni koruyan, özenle örülmüş bir elbise.
benim içimdeki ‘ben’, dostum, sessizlik içinde oturur, sonsuzluğa dek kalacak orada, doyulmaz, erişilmez.
ne söylediklerime inanmanı, ne de yaptıklarıma güvenmeni isterim- çünkü sözlerim
Yalnız olanın üzerine parlar,
Tükenmeyen yıldızları gecenin
Taş çeşme sihirli şarkısını fısıldar
Yalnız bana; tek başına olan bana
Kımıldar gezinen bulutların renkli gölgeleri
Hermann Hesse
Sayfa 149 - ŞuleKitabı okudu
"Daren.." diye fısıldadım. "Bana yaptığın onca şeye rağmen...neden ben senin canını yakmisim gibi hissediyorum?" Gözlerim dolu dolu olmuştu.
İlk kez, bu diyara adım attığım günden beri ilk kez.. her zaman bir ok gibi üzerime attığı bakışlarını benden kaçırdı. Bir yakarişin resmiydi bu. İntikam kadar güçlü ve hoyratti. Mum ışığı değildi, bir yangındı yarası.
Elimi ona doğru uzattım. " Ben sana ne yaptım Daren?"
Bileğimi havada yakalayıp sımsıkı bir şekilde tuttu. Elinde kadeh yere düşüp tok bir ses çıkardı. Alevlerin duvarlara yansıyan gölgeleri büyüdü, devleşti. Gözlerim odanın içinde dolaşıp tekrar onda durduğunda Alevler sakinleşti.
"Yıldızların tek kötü yanı nedir biliyor musun?"diye sordu. " sadece insan diyarinda değil, burada da Alfinler yıldızlara bakıp dilek tutarlar. Umut dilenirler, Nova... Sen de bana bunu yaptın. Bu dünya üzerindeki en büyük günahtı işlediğin." Bileğimi biraz daha sıktı. " Bir düş verdin bana."
