Kalbim kederin kime uzak sensin.
Kaç orman uğultusu kaç ay ışığı Kehribar içindesin.
Bütün sözleri denedin yol ve taş
Eşik ve sarkaç.
Açıldı can evin Ölümle menevişli usta yalnızlıksın.
Heves, keder mezarı rahminde vadesiz sözsün.
Ağzı kanatlı sabah bedeni mavi süt çocuk ne yapsın.
Güneş çekildi arzudan hayal hatırada soğuyor Kalbim
Gölgeler içindesin...