Korkmaman gerekiyordu, diye düşündü. Tüm bunları güzel kılan sensin.
İnsanların, özellikle de yetişkinlerin güzel şeyleri kasten kötü şeylere dönüştürdüklerini duymuştu. İşler yolunda gittiğinde yetişkinler her şeyi berbat etmekten hoşlanırdı.
Amelia korkusunun, yukarıdaki dünyanın en az aşağıdaki kadar karanlık olduğunu bilmekten kaynaklandığını düşündü. Körlük üstüne körlük. Gece üstüne gece.
“Aslında her şey daha kolay olurdu... tabii sürekli insanlarla karşılaşmak zorunda olmasaydık."
“Hadi keşfe çıkalım."
Korku, köşesine çekilerek geriye yalnızca keşfin heyecanını bıraktı.
Ölmek üzere olduğuna inanmaya başlıyordu.
Kediyi merak öldürürmüş. Bir de burnunu her işe sokan on yedi yaşındaki kızları.