"UYKU..." İlk sayfayı okurken kendimden fazlaca izler görüp şaşırmama yol açan bir kitap. Son bir aydır gün ışıyana kadar uyanık kalıp daha sonraya uykuya geçmeye çalışarak ama uyusam bile zihnimin hiç uyumadığını fark ediyordum. Gece vakti yaptığım en güzel aktivite daha doğrusu beni o saatlerde içine çeken şey 'kitap okuma' kimsenin bölmediği ve sessizlikte daha derinlere inerek okumak.. "Ben uyumaya çalışan bir bedendim ve aynı zamanda uyanık kalmaya çalışan bir zihin." bu cümle son bir ayımı anlatıyor. Kitabın karakteri bu olaydan kurtuluyor uzun yıllar sonra normal yaşamına devam ederken bir anda her şeyin değişmesiyle başlıyor kitap. Uykusuzluk kadını uykudan uzaklaştırıp kendi eğilimleri üzerine gitmesini, tüketilmekte olduğunu ve kendi hayatının sıradanlaşması. Artık karakter ona bahşedilen uzunca uykusuz geçen süreyi kitap okumayla geçirip sabah hayatına kaldığı yerden devam ediyor. Sonu hiç beklediğim gibi gitmedi daha doğrusu yarıda bırakılmış gibi geldi bana. Daha farklı bir şekilde ya da bu uykusuzluk problemi çözülerek bitmesini beklerdim.

UykuHaruki Murakami · Doğan Kitap · 20153,092 okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.