Sade, en sade, çok sade... Efil efil esen rüzgârın ardından ağaçta kalan yapraklar kadar sade. Hakkâri'de Bir Mevsim'in büyüsünü her kitaptan var bana göre. O kitapta sade ve içten. Lafı çok uzatmadan...
İfadedeki akış:
"Gözlerin gene iyi görüyor mu?
Evet, diyorum.
Nasıl dağıldığımı, dağılmakta olduğumu görüyor musun?"
Ferit Edgü, hikâye dünyasının rüyasıdır, bana göre.
