Kısacık bir klasik, belki bir güne hatta üç-dört saate sığar. Ama bu kitapla aklımda özdeşen sembolik bir aşk oluştu okudukça. Ve ben de bundan bahsetmek istiyorum. Kitap aslında adından da anlaşılacağı gibi "karşılıksız bir aşk"ı anlatıyor. Ama bana kalırsa aşk fikri yaban, vahşi, bencil fikirleri barındıyor. Oysa kitaptaki aşkımız tek taraflılığın da etkisi olduğunu düşündüğüm biçimde yoğun bi şefkat ve saf sevgi uzamlarından doğuyor. Babaları tarafından sevilmeyen Petruşa ve Kolya kardeşlerin çocukluklarını dinleyerek başlıyoruz hikayeye. Sevgisizce büyümüşler ama ebeveyn olarak annenin zaten gitmiş olması ve babanınsa sevgi nedir dahi bilmeyen bir insan olması durumu kardeşleri birbirine çok yaklaştırmış zaman içinde, dost olmuşlar birbirleriyle. Baba ölmüş, Petruşa okumamış ve babasının iyi giden işlerini devralmış erken gençliğinde. Kolya kardeş ise devam etmiş okumaya. İlgili, bilgili kültürlü hatta ağbisinden üst bir kültürel seviyeye çıkmış. Bu esnada yakın olan kardeşlerin arasına bir kadın girmiş: Larisa Antonovna. Larisa kendini beğenmiş, başına buyruk, dediğim dedik, hırslı, çok güzel bir tiyatro oyuncusu. Ve Petruşa'nın Kolya'dan uzak tutmak istediği bir kadın. Çünkü Larisa, Kolya'nın aklını kolayca karıştırabilecek potansiyelde biri, bu çok belli. Ağbi koruyucu bi içgüdüyle araya girer, zaman içinde toplantılara katılır, akşam oturmalarına katılır. Ve Larisa'dan sakınmak istediği kardeşinin yerine kendini "siper ederek", bilemeden "karşılıksız bir aşk"ın pençesine düşer. "Kaderin insanla ettiği tüm alayların içinde karşılık görmeyen bir aşktan daha korkuncu yoktur." AŞK Buradan sonrası duygularımın coştuğu kısımdır kitapta. Çünkü ben kitaba devam ettikçe ve anlatılan aşkı kafamda şekillendirmeye çalıştıkça içimden "allah allaah, bu çok tanıdık" hissi aklımın içinde dönmeye başladı. İzleyenleriniz mutlaka vardır, bu kitaptaki karşılıksız aşk bicimi tıpkı Zeki Demirkubuz'un Masumiyet'ine benziyor, en azından bana göre. Kolya'nın ağbisiyle Larisa arasındaki yakınlaşmayı öğrenmesi onun intihar sebebi olur. Ağbi elbette vicdan azabıyla ve acıyla doludur fakat tıpkı Bekir'in Uğur'un peşine düşmesi gibi kendini sadece Larisa'yı izler bulur. Gözü artık sadece onu görür. Larisa ile şehir şehir tiyatroları gezer, onun yemek rezervasyonlarını ayarlar, onun sevdiği adamları ona getirir. Bu aşk koruyucu bir aşk biçimi olduğu kadar kendini feda etmeye, sevilenin önünde yerlere serilmeye boyun eğen bir aşk biçimidir. Petruşa, Larisa için derin bir karşılıksızlık içerisinde yıllarını feda eder. Ve en kötüsü de bir kez bile karşılık görmez. Yalandan karşılık görmenin vereceği acının büyüklüğünü bilip yine de buna muhtaç kalacak kadar kötü, umutsuz, yıkım dolu bir aşka tutulmuştur Petruşa. Acziyetinin farkındadır ama elinden bir şey de gelmez. Sevdiği kadını rahat ettirmek için elinden gelen her şeyi yapar. Onun hasta olup öleceği son zamanlarında onu ülke dışına çıkarır ve huzurlu bir ölümle buluşmasını sağlar. Larisa'nın ölümü ve aşkının hiç bir zaman karşılık bulmamasına rağmen Petruşa, tiyatrocu aşkının kartpostallarını basıp satarak onu aslında tüm güzelliği ve yasanamayan aşkıyla içinde yaşatmaya devam eder. Karşılıksız bir aşk, insanların doğasına, birbirlerine yabancılığına dair ufak alt mesajlar veren felsefi bir perspektifi de bulunan bir kitap. Bu nedenle uç bir duygu olan aşkı, karşılıksız kalanın hisleriyle derince bir anlatım sunuyor okura. Gorki'nin yalın üslubunu bilirdim, fakat bugüne kadar sosyalistlik, emektarlık, mujikler gibi fikirleriyle aklımda yer etmiş olan bu yazarın, aşka dair kısacık bir kitapta bana bu kadar derin hissiyatlar yaşatacağını düşünemezdim. Keşfettiğime ve okuduğuma mutlu olduğum bu kitap, beklenmedik rüzgarlı hisler yaşattı bana. Gorki'yi sadece benim gibi daha çok toprak, geçim, emekçi insanların ilişkileri ve dünyası üzerinden bilen arkadaşlara onu bir de bu yönüyle görmelerini kesinlikle öneririm.

Karşılıksız Bir AşkMaksim Gorki · Yordam Kitap · 2020535 okunma

··

445 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

meltem şen