Hiçbir yazarın, yazdığı bütün roman veya öykülerini beğenmek zorunda değiliz. Beğenmeyebiliriz. Ama okuduğumuz eserleri arasında bir değerlendirme yaptığımızda, çoğunluk beğenimize hitap etmişse, görüşümüz çoğunluktan yana ağır basar ve sevdiklerimiz arasında yer alır. Şairler bu konuda biraz daha şanssız sanırım. Hem işlerinin çok zor olması sebebiyle -roman ve öyküye oranla-, hem de bir şiir kitabı adı altında tüm şiirler toplandığında, her şiire, yazıldığı tarih, yazarının yaşadıkları vs. ile odaklanmak gerekliliği bakımından.. Her şiir üzerinde bunu yapmak güçleştikçe de, genellikle okunup geçiliyor. Ve anlaşılmadığı için de ''Güzel değil'' damgasını yiyebiliyor. Toplumcu bir şair Arif Damar ve döneminde yaşanılanları/yaşadıklarını, şiirine doğal olarak taşımış. Sadece memleketiyle de kalmadan, dünya üzerinde yaşananlarla.. Arif Damar, Gelibolu'lu. Yaşadığı çevreye de şiirlerinde yer vermiş. Ve, mitolojik göndermelerle de bunu zenginleştirdiği şiirleri olmuş. Vedat Türkali'nin ''Bekle Bizi İstanbul'' kitabında, şöyle bir ifadesi vardı: ''Artık yeni nesiller için bir tek sanat yolu vardı: Nâzım'ın yolu. Rıfat Ilgaz'dan Oktay Rıfat'a kadar bütün genç sanatçıları, yeni nesillerin bütün değerlerini, Nâzım'ı anlamadan izah edebilmek imkânsızdır. Bu gelişme sadece şiir sahasında da kalmadı. Onun şiirle getirdiklerini hikâyeye, romana, resme ve öteki sanat kollarına da taşımaya başladılar. Bu devire, Türk sanatında Nâzım Hikmet devri demek doğru olur.'' (Sayfa: 165-166)'' * A. Kadir de ''Mutlu Olmak Varken'' kitabında, şu dizelere yer veriyordu: ''Benim ustam, -----benim ağabeyim, ----------beni doğuran. Hapisanedesin sen. Hapisanede hâlâ, yüreği, dili, hürriyeti toprağımın.'' Nâzım Hikmet'e ithâfen.. * Ve Arif Damar da: Çırak durdum yanında memleketimin İnancımın halkımın hürriyetimin Türküler deniz gökyüzü Bir de Nâzım Hikmet'in (Sayfa: 19), diyor. * Evet Nâzım Hikmet'in şiirinden aldığım tadı, şu ana kadar hiçbir şairden almadım ama bu demek değildir ki, diğerleri kötüdür. Şahsen, yazar ve şairlerin etkilendikleri insanlara ithâfen bir şeyler yazmaları, kadir bilir olmaları, beni mutlu ediyor ve kendisine de bakış açım ona göre oluyor. Bunu yapmayanları, hatta gökten zembille inmişçesine ''Ben kendi kendimi yarattım, kimseden de etkilenmedim'' tarzı söylemleri olanları da biliyoruz. Sadece kitabına verdiği ismin bile, başlı başına üzerinde düşünülmesi gereken, bir şiir gibi olduğunu düşünüyorum. Ki, aynı isimle, eşine atfettiği çok hoş bir şiiri de yer alıyor kitapta. Arif Damar'ın, üzerinde ince ince durulması gereken pek çok şiiri var. Birisini yazıma ekleyerek, okuyunuz, okutunuz derim. * Ölçü * Yüreğindeki sevgi, sana kadar mı.? Yoksa, evine, akrabana kadar mı.? Taşar mı fakir sokaklara taşmaz mı.? * Yüreğindeki sevgi, ırk kadar, din kadar mı.? Sarı mı, ak mı, kara mı.? * Yüreğindeki sevgi, halk kadar, memleket kadar mı.? Uzanır mı beş kıtaya, uzanmaz mı.? * Yüreğindeki sevgi hey dost tariflere sığmaz mı.! * 1955, İstanbul

Yoksulduk Dünyayı SevdikArif Damar · Kırmızı Yayınları · 1999110 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

shr