Gönderi

Vatan sağ olsun!!!
2001 yılında Isparta Eğirdir Dağ Komando okulunda üç ay olan acemi birliği eğitimimi Kıbrıs Türk Kuvvetleri Alayı'na çıkan dağıtımım yüzünden dört aya çıkardılar ve ben fazladan bir ay daha katlanılmaz eğitimleri alarak dördüncü ay sonunda "usta" Komando Er olarak adaya gittim. Bizim zamanımızda askerlik şubesinde ilk imza attığımız kağıtta "6 ay zorunlu, 12 ay gönüllü Vatan Hizmeti" yazıyordu. Toplamda on sekiz (18) ay olan bir Vatan borcu. Bedel yok, para söz konusu bile değil. On beş ay, on iki ay, altı ay askerlik yapmak da nedir? 18 ay=550 gün! Ailem, otobüs terminalinde beni asker ocağına yolcu ederken rahmetli Babam kolumdan tutup otobüse bindirdiği anda kulağıma eğilerek "bu da senin namusun, yüzünün akıyla dön" demişti sarılıp ağlarken. Ailemin düşüncesine göre Isparta'ya Komando olarak gidiyorsan, ordan da doğuya gideceğin ve Şehit olacağın kesin. Annemde gereksiz bir mağrurlanma ve gurur. Herkes "en büyük asker bizim asker" diye bağırıyorken, annem neredeyse Şehitler ölmez Vatan bölünmez diyecek. "Açılın ben Şehit anasıyım" diyecek az daha moda girse. Elli adet kel kafanın olduğu otobüs İstiklal Marşı bitiminde nihayet hareket etti. Ayağa kalkmayan şöföre çok bozulmuştum dün gibi aklımda. Derken acemi birliği ve akıl almaz eğitimler. Eğitimde çok ter dökenin doğuda dağlarda kanı az dökülürdü, doğruydu. İki yüz elli (250) Komando devremin olduğu takımımda 247 kişi doğunun dağlarına gitmişti dağıtım günü açıklandığı zaman. Benimle birlikte üç kişi ise Beşparmak dağlarına, Yavru Vatan' a gönderilmişti. Doğuya giden arkadaşlar üç ay, Kıbrıs'a gidenler ise dört ay alacaktı acemi birlik eğitimini. (Abi askerlikte hiç mantık yoğğğ ya) de mi? Üç ay gördüğümüz vahşi eğitimden sonraki bir aylık eğitimimiz açlık ve susuzluk üzerineydi. Kıbrıs' ta 2003 öncesi Komando olarak gidenler iyi bilir bu eğitimi. Dört ayı Isparta'da, on dört ayı Kıbrıs Türk Kuvvetleri Alayı'nda olan 18 aylık "Vatan borcumu" öderken her gün "biter mi" diye sorduğum 18 ay bitti ve üzerinden 18 sene geçti. Şimdi ben bunu neden anlattım, niçin anlattım, niye anlattım? Herhangi bir travmam yok askerlik hayatımda. Kimseyi öldürmedim, yanımda, yakınımda, uzağımda, kollarımda kimse de ölmedi. İpte boşuna yürümedim, 35 metreden beni suya boşuna da atmadılar, Isparta ayazında gecenin üçünde don atlet dışarda boşuna da bırakmadılar, hatta inanır mısınız bilmem ama kendiniz kazıp kendinizi gömdüğünüz çukuru da boşuna açtırmadılar. Çok zevkli! eğitimlerdi çok. Sonra " bir erkeğin en dikkat etmesi gereken yaş çocukluk, ergenlik değil, askerden geldiği dönemdir" diye fetva verir oldular. 6 ay zorunlu, 12 ay gönüllü! Askerlik yap, sonra bitirince dikkat et. O zamanlar bunları kimse de demedi bize. Şimdi 6 ay kantinde askerlik yapana psikolojik destek veriyorlar askerlik bitiminde. Ulan sizin yaptığınız askerliği ben yakama döktüm! demem...bunca fidan Şehit olmuşken. Yaptığım, verdiğim yada benden zorla aldığınız ne varsa Vatan için değil ama bu Vatan için canını vermiş bütün Şehitlerimize feda olsun! Bunları neden anlattığıma hala gelemiyorum. Bu kutsal ve onurlu! görevi on sekiz sene önce bitirmeme rağmen on sekiz senedir istisnasız her ay rüyamda iki-üç gece beni tekrar askere alıyorlar. Derdimi de anlatamıyorum. Yaptım ben diyorum. Üstelik rüyamda bile askerlik hala on sekiz (18) ay!!! Ya diyorum ki "askerlik 6 aya düştü?" Zebellah gibi bir Komutan "sktirme 6 ayını" diyor. "Aaaaa terbiyesiz" diyorum adama rüyamda, Komando dansı yaptırıyor bana. "Askerlik resimlerim var, inanmazsanız bakın, ben yaptım" diyorum, "hani" diyor zebellah Komutan, resimleri bulamıyorum. Askerlik albümümü yastığımın altına koyarak uyur oldum. On sekiz sene geçti bir salın beni ya hu! Rüyalarımı yazsam TSK beni yok eder. Bu nasıl bir psikolojidir, rüya tabiri nedir, ne anlama gelir bilmem ama bunu yine gördüğüm bir rüya sonrası yazıyorum. Ben o görevi zor şartlar altında ve fazlasıyla yaptım sevgili TSK. Hatta verdiğiniz takdir belgeleriniz, kapı gibi terhis belgem, ayrıca çektirdiğim resimler hepsi elimde. Hatıra olsun diye çektirdik, şimdi ispat için saklıyoruz. Bir savaş çıkar, seferberlik emri gelir amenna. Yumrukla adam öldürmeyi bana siz öğrettiniz, lazım olursa yaparım ama lütfen artık rahat uyutun. Rüyalardan sorumlu nöbetçi Subay kimse bana gelmesin artık. Yakınlarım bu rüyalarımı dinlemekten çok sıkıldı. Bir kez de burdan paylaşmak istedim. Belki bitmesi için anlatmam değil, yazmam gerekiyor? Olamaz mı? TSKler :) hizliresim.com/ExLGdZ hizliresim.com/RxwsO9
Çağlayan ASLAN
Çağlayan ASLAN
··
75 views
DEMET okurunun profil resmi
Çağlayan çok güzel yazmışsın. Sabah sabah çok iyi geldi 😉 biran önce o rüyalardan kurtulmam umuduyla ☺️
Çağlayan ASLAN okurunun profil resmi
Kurtulayım ya artık :) sağ ol.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
H̷a̷s̷a̷n̷ okurunun profil resmi
2002 de eski foçada yata yata askerlik yapmama rağmen bende aynı rüyaları görüyorum =))
Çağlayan ASLAN okurunun profil resmi
Valla mı :) sen yat diye biz çile çektik. Askerde yatarak rüya göremedim. Nez ve Petek Dinçöz bir kere bile rüyama girmedi. Uyutmadılar! Hala da uyutmuyorlar. Sana da ayrı bir uyuz oldum Emir Erim Hasan! :)
1 next answer
Handan AVŞAR okurunun profil resmi
Ben kaptum yine 🤣🤣
Çağlayan ASLAN okurunun profil resmi
Hiç komik değil ama siz bilirsiniz 🙄 😊
1 next answer
Lightmorelight okurunun profil resmi
Ayda gördüğün iki üç gecenin ve gündüzünün diğerlerinden farkını araştırmak işe yarayabilir. Mesela etli bi yemeği geç yersem uykumda bende kabus gibi şeyler görürüm. Allah şifa versin. Selametle.
Çağlayan ASLAN okurunun profil resmi
Mantıklı. Teşekkür ederim :) Yeme içme ile değil de genelde ruh halim ile bağlantılı olabiliyor. 👍
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.