Gönderi
Roman okumalarınız arasında bir duraklamak, nefes almak ve bol bol gülmek isterseniz Moliere’in “Cimri”si tam aradığınız adres olabilir.Cimri Fransız yazar Moliere’in yazdığı 5 perdelik bir komedi tiyatrosudur.Moliere bu oyunu yazarken Yunan Plautus’un milattan önceki yıllarda yazdığı “Altın Çömlek” komedyasından ilham almıştır.Burada altınlarını sakladığı çömleği çaldırmak korkusundan hayatını kendine zindan eden bir cimrinin hikayesi anlatılır. Moliere de Cimri’de adından da anlaşıldığı üzere bizi dünyanın en cimri insanı olan Harpagon’la tanıştırır.Kitabı okurken “Yahu bu kadar da olur mu?” demekten alamıyor insan kendini.Öyle bir insan profili çizmiş ki Moliere; çocuklarına bir kuruş para vermeyip onların tefecilere borçlanmalarına neden olan, çocuklarını yaşlı ve zengin insanlarla evlendirmek suretiyle servetine servet katmaya çalışan, atlarına ve uşaklarına oruç tutturan,eşyaları çabuk eskimesin diye nazikçe silinmesini tembihleyen hastalık derecesinde bir cimrilik.Aslında Harpagon çok zengin bir adam olmasına rağmen hem kendine hem etrafındakilere adeta eziyet eder.Paralarını bahçeye gömerek saklama yoluna giden Harpagon çelik kasalara bile güvenmez.Cimriliği psikolojik olarak ona şüphe, korku, evham gibi hastalıklı duyguları da beraberinde getirir.Herkesi parasını çalabilecek potansiyel bir hırsız olarak gören Harpagon hayatını diken üstünde yaşayarak geçirir. Moliere’in bu kadar abartılı bir cimri profili çizmesinin nedeni 17. yüzyılda Fransa’daki burjuvaların, merkezine para ve lüksü koydukları ve bu lüksü kaybetmemek için her türlü dalavere içinde olabildikleri hayatlarını eleştirmek amacıyla bir karakter komedisi yaratmak istemesidir.Çünkü biliriz ki komedi aslında olayların abartılması sanatıdır.Olağan bir durum aşırıya kaçtığında işte orada komedi vardır.Moliere de burada hem güldürüyor hem de eleştiri oklarını gitmesi gereken yerlere menzilleyerek düşündürüyor bizleri.
Eserin sonunda Türk filmlerinden alışık olduğumuz herkesin herkesin akrabası çıktığı garip ve komik bir son karşılıyor bizi.Okurken keşke daha değişik bir son olsaydı demekten alamadım kendimi.Ama kitabın 17. yüzyılda yazıldığını düşününce belki de pek garipsememek de gerekebilir diye düşünüyor insan.
Cimri’yi okurken insan gerçekten kafasında bir tiyatro sahnesi kuruyor ve olayları akışına bırakıyor.Perde açılıyor ve ışıklar yanıyor.İşte burada artık hayal gücünüz devreye girmeli.Sizin hayatınızdaki Harpagon kim?
Hepinize keyifli okumalar.
·
15 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.