Gönderi
Serinin üçüncü kitabını da devirdik. Bu kitapta adalet duygusu ve göndermeleri, kitap içi bir nevi alt metin olarak geçen hikayeler ve yan karakterlerin hikayelerini okumak güzeldi. Özellikle suçsuz yere yatan Ferhat Hoca mapustan kaçırıldığında kasaba eşrafının hakimden onu beraat ettirmesini istemeleri (kaçtığı öğrenilince küçük düşmemek için) hakimin de “ille de hukuk ille de adalet, bana böyle şeylerle gelmeyiniz” minvalindeki diyalogları ve devletin varlığında adalete ilişkin söylemleri bir hukukçu olarak beni etkiledi.
Bunun yanında haddime olmamakla birlikte minik bir eleştiri yapmam gerekirse, üçüncü kitap nispeten ikinciyle benzerdi. İçerik olarak değil tabiiki ama giriş-gelişme-sonuç bağlamında az çok ne olacağını kestirebiliyorsunuz. Kitabın başında Memed yaralı, Yörük obasına düşmüş ve iyileşmeye çalışıyor. Sonrasında olaylar gelişiyor, Memed eşkiyalığı bırakmayı düşünüyor akabinde zulüm artıyor ve Mecbur Memed bu kez Mahmut Ağa’yı deviriyor. Sonunda da çakırdikeni ve karaçalılık yerine keven dikenleri yakılıyor. Bir de son sayfalara doğru Mehmed’in öldürmeye gönderilen Cabbar’dan ses seda çıkmaması anlayamadığım bir durum oldu.
Başlarda İnce Memed yok, Murtaza Ağa-Topal Ali merkezli bir anlatım var. Memed’in ölüm haberi gelince rahatlayan Murti Ağa’nın Topala giydirdiği giyitleri evin içinde çıkarttırması okurken benim yüzümü kızarrtı. O nasıl sayfalardı öyle. Yine Yörükler ve Kırklar Ocağına ilişkin anlatım, ölü kokan kasaba, Hıdır’ın oğlu Hasan’ı öldüren eşkiyaları yakalayıp köylülere çıplak teslim eden Memed (ki bunun mükafatını Çamlıyol köyü kendisine daha sonra veriyor) Tazı Tahsin Mehmed’in Kırklar Ocağı’na giderken görüp kasabaya ispiklemeye gidecekken yağız atın gelip onu kıstırması, ağaca çıkmaya mecbur bırakması da oldukça etkilendiğim sayfalardandı.
Memed iyileştikten sonra eşkiyalığı bırakmaya karar vermesi, bu durumu Battal Ağa’ya ve Anacık Sultan’a bildirmesi ama içindeki kurdu yenemeyip kendini yeniden dağlara vurması bu işin kaderinde olduğunu gösteriyor. Memed Çamlıyol’da kıstırılıyor sonra kurtuluyor ama sonradan Mahmut Ağa Tahsin’in yerini söylemesi üzerine gafil avlıyor Memed ve ekibini. Ama köyün kadınları boş durmuyor, ağayı şarhoş edip Mehmed’in salıveriyor. O kadınlar ki kitabın başında Memed öldü diye ağıt yakanlar. Bunun üzerine ağa köyü sürgün ediyor tıpkı Kasım’ın köyüne yaptığı gibi. (Sondan bir önceki kısımda kasabalının Mehmed’in masum Mahmut Ağa’yı zalim katil göstermesi, sonradan bu durumun tersinin olması bir çelişki mi yoksa kasaba eşrafının iki yüzlülüğünü göstermek için mi aktarılmış tam anlayamadım, buraya kadar okuyup bilgilendiren olursa sevinirim) Hele ki en son Çiçeklideresi Köyü sürgün edilmesin diye gidip Mahmut Ağa’yı vurması yine onun Mecbur Memed olduğunu gözler önüne seriyor.
Her yönüyle kaliteli bir okumaydı. Keyifli okumalar.
·
12 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.