Hemen hemen her insanın hayatında dönüm noktası dediği yerler vardır. Bazen bunları fark ediyoruz bazen edemiyoruz. Bu noktalar kimi için bir fırsat olarak gelirken kimi için dibe vuruş olarak geliyor. Benim dönüm noktam dibe vurmakla oldu. Artık hiç bir şey eskisi gibi değil. Bu evre benim için çok sancılı oldu öyle ki şükür edebileceğim bir tek şey vardı o da ailem sağdı .(hamdolsun) ama onun dışında hemen hemen her konuda irili ufaklı birçok sıkıntı yaşadım. Düştüm ama ne düşmek .Sadece dizlerim değil yüreğim de paramparça oldu. Düştüğüm gibi kalkmasını da bildim ama. Ama bu kalkışın bedeli oldu elbette. Dedim ya eskisi gibi değil artık hiç bir şey çok değişti herşey .Ki değişmeye devam ediyor benim evrilme hikayem. Bazen bocalıyorum. Hatta bir bedende iki kişi bazen üç kişi oluyorum. Ama ben en iyisi olmak için uğraşıyorum ve bunu hırsla öfkeyle değil hakettiğime inandığım için huzurla yapıyorum. Bu süreçte çok net bir şekilde anladım ki önce " öz ben " . Önce içimdeki beni sevmeliyim ona sahip çıkıp her türlü fırsatı önce kendime vermeliyim. Çünkü düştüğümde kendime tutunarak kalktım ben. Yalan yok başta zehirli akrebi dost eli sandım , yanıldım . Sonra döndüm baktım ki o çukurda bir ben vardım. Uzatılan hiç bir eli tutmadım çünkü merhamet ile değil çıkar için uzatılan ellerdi hepsi .kimse menfaati olmadığı sürece el uzatmazmış bunu da bu şekilde anladım.
Önce ayağa kalktım , toz olan üstümü başımı temizledim sonra en sevdiğim şarkıyı açıp yürümeye başladım.
Yolun başındayım , farkındayım.
Yolun sonu nerede durak nerede bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki artık bir yolum var.
Zor elbette görüyorum inişli çıkışlı bir yol.
Ama yolsuzluktan iyidir.
Ben yolumu buldum,
yoldaşım ise kalbim ve ruhum.
Bu kaçıncı adım bilmiyorum ama bu uzun yolda kendime başarılar diliyorum.🌺
·
439 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.