"Sarsıntı" kitabıyla tanıştığım sevgili Barış İnce'nin ilk kitabı Çelişki'yi de nihayet okuma fırsatı bulabildim. Beğendim mi, tabi ki,kesinlikle ilk kitap olmasına rağmen usta bir kalemden çıkmış gibi muazzam. 110 sayfadan oluşan mini romanımız bir iç çatışma, bir çelişkiler yumağı, tıpkı adı gibi. On yedi yaşındaki anlatıcı kahramanımızın kişisel yaşantıları, iç hesaplaşması, hayatı ve sistemi sorgulaması ile oluşan, onun buna ne şekilde tepki verdiğini anlatan bir eser. Kitapta anlatıcımızın iç konuşmayla aktardığı olaylarda eser boyunca arkadaşı Savaş’tan bahsetmesi, sürekli 'biz' diye konuşması, adını deliye çıkarır ki okuyucu da böyle düşünür.Sevgili Barış İnce "delilik" metaforundan yola çıkıyor ve bunu eser boyunca ustalıkla yerleştiriyor kitaba. Bunu yaparken de monolog tekniğini kullanıyor. Yazarımız içinde yaşadığımız dünyayı, siyasi, sosyal, dini açıdan sorgularken siz de bunlar üzerinde kendinizi sorgularken bulursunuz kitap boyunca. Yani mevcut olan aksaklıklara ironik bir yaklaşım da mevcuttur. Bunu yaparken de gazeteci kimliği ön plana geçen Barış İnce lafını esirgemeden, lafı dolandırmadan, kimseyi kırıp dökmeden günlük konuşma dilinin sadeliği içinde akıcı bir şekilde aktarır diyeceklerini. Kitapta bölünmüş kişilik sorunu olan anlatıcımız , eğitimden başlayarak, cemaatleri, solcuları, Kemalistleri, dönekleri, Susurluk'u, kardeşin kardeşi vurmasından yola çıkarak Kürt sorunu... gibi birçok sosyal olayı da ele alır. Yani anlayacağınız zülfiyaremize dokunur. Eserin içeriği hakkında biraz bilgi vermek özet olacak ki bu da okuyacaklar için spoiler olur o sebeple alıntıları okuyun efendim:) "Gerçeği küçükken bağırmak, büyüdükçe fısıldamak, en sonunda da susmak... Bizi gerçekte sağır eden şey işimize gelmeyeni duymamaya alışmak..." S. 13 "Bir yanda sınav sorularını çalan varken diğer yanda intihar edenler var. Ama tarihi soruları çalanlar değil notu kırık olanlar yazar." S. 15 Bencillikten öte bir yer varsa o da "bizcilikti" ki her koyunun kendi bacağından değil birbirinin bacağına asılmasıydı. Birinci tekilin bencilliğinin başkalarından yüz bulmasıydı. S. 21 Sarhoşluğun insanı özgürleştirdiği koskoca bir yalan... Sarhoşken çok mu özgürsün? Hepsi ayılana kadar... Özgür olduğuna inandığın anla gerçek özgürlüğün arasında ödeyeceğin bir hesap var. S. 24 Kederi yaşamayan mutluluğu da hissetmiyor. S. 37 Vatanseverlik asil bir duygu... Ama sorgulamadan vatanseverlik olmuyor. Memleketi kafasına göre idare eden dümbüklere el pençe divan durmak memleketi sevmek anlamına gelmiyor. S. 51 Ölüm ile yaşam arasındaki çelişki, mesele şehitlik olduğunda kendisini düş ile gerçek diye var ediyordu. S. 71 "Her Şey zıddıyla kaimdir. Savaşı bilmeyen sulh istemeyecek, derdi çekmeyen devayı bilmeyecek, hiç esir düşmemiş özgürlüğüne sahip çıkmayacak, sevgisizliği tatmayan sevgiyi anlamayacak..." s. 110

ÇelişkiBarış İnce · Can Yayınları · 2017621 okunma

·

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Arzu Polatkan