"Düşünemediğimizi düşünmedikçe düşünebilmekten uzak yaşayacağız." Kitabın en vurucu cümlelerinden bir tanesi. 568 sayfanın aslında tek cümle ile özeti. Düşünmek, kendisinden emekli olduğumuz bir eylem. Yarın bir gün mahkeme-i kübrada bizden belki de şikayetçi olacak bir eylem. Nitekim Yaratan da kitabında 50'den fazla yerde "Düşünmez misiniz? Akletmez misiniz?" diye soruyor kullarına. Evet, düşünmüyoruz, akletmiyoruz. "Nasılsa birisi düşünüyor." mantığıyla yaşayıp gidiyoruz. Bu kitap insanı düşünmeye zorlayan, düşünmemenin acısını çektiren bir kitap. Fikri, bir ibadet olarak tanımlıyor üstad kitabın bir yerinde, düşünmeye verdiği önemi bu şekilde tanımlıyor. "Fikirsiziz." diyor, "tek ihtiyacımız fikir; ama ondan da mahrumuz." diyor. Düşününce insanın yüzüne tokat gibi çarpan bir cümle. Fikirden, düşünmekten mahrum olmak. Mahrumiyet her zaman maddiyattan olmuyor ve manevi mahrumiyetin zayiatı da ağır oluyor. Böylesine derin bir kitabı aciz cümlelerimle inceleme kabiliyetini bulamıyorum kendimde. Sadece düşünmek üzerine bile onca cümle yazılıyorken hem de. Sadece üstadın şu sözleriyle bitirmek istiyorum: "Lafımın dostusunuz, çilemin yabancısı; Yok mudur sizin köyde, çeken fikir sancısı?"

İdeolocya ÖrgüsüNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 20152,173 okunma

··

230 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.