Bu kitap bir roman değil çok yönlü bir serzeniş bana göre. Kitapta bahsi geçen yer, #sonada üzerinden kurgusu ve hissettirdikleri ile dimağınıza siyasal ve sosyal hayata dair çokça mesajlar veren, insanların demokratik düzen yalanları ile nasıl kandırıldığını anlatan bir gerçeklik. İşte bu yüzden seviyorum #zülfülivaneli kalemini.
Kitabı bitirdikten sonra dedim ki, hepimizin tükenmekte olan ama farkına varmak istemediğimiz(çünkü gerçekler ile yüzleşmek ağır gelir) bir son ada parçamız var. Herkesin her şeyden şikâyet etttiği ama iş eyleme gelince kimsenin hareket etmediği. İnsanlığın üç maymunu oynayıp, bana dokunmayan yılan modunda yaşadığı bir ada parçası. Halâ içimizde ki rehavete bir şey yapmamak nasıl açıklanır ki bilemedim.
İnsanoğlu sessiz modda kalırken martıların devrim yaratan( böyle diyorum çünkü baya kayıp verdiler kendi içlerinde) ve sonunda zafer bizimdir haklı davamızda kazanan biz olduk diyen meydan okumaları da takdire şayandı. Bir de bakkalın o sessiz herkesin farklı gözle baktığı bir oğlan var ki tüm bu kafasını kuma gömenlerin sesi oldu âdeta. Ve öyle bir çığlık attı ki ikinci devrimi yarattı. Ahhh bir de her şeyin doğrusunu söyleyip insanların o gören ama kör bakan gözlerini açmak isteyen yazar var ki ne olursa olsun susan değil, konuşan hatta haykıran tarafta idi. Yazar karakteri Nâzım Hikmet'in harika dizelerini getirdi aklıma " Sen yanmazsan, ben yanmazsam, biz yanmazsak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa". Ahhh Lara dedim okurken kendimi buldum zayıf, narin ama güçlü kadında. Hayat hikâyesi çok acıklı idi ama o gerçeklere gözünü kapatmayacak kadar vicdanlı idi her zaman. Gözünüzü kapatmayın, kulağınızı sağır etmeyin. O cılız sesinizi kimse duymayacak böyle giderse. Başkan'ın adadakilere dediği gibi "efendim duyamadım" sizi der birileri de iş işten geçer. Sonra o yılan öyle bir sokar ki sizi farkına da vardığınız da adanızda çoktan yanar kül olur.
Kitabı benimle birlikte okuyan 
Alper Yazır
Çok çok teşekkür ediyorum.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.