Kesinlikle okunması gereken bir eser. Fakat uyarayım aşırı derecede bilinçaltınız etkilenebilir. Olaylar şöyle gelisti. Julien orta fakirlikte bir ailenin okumayı ve ilerlemeyi seven bir evladiydi. Abileri çalışmıyor diye dövüyordu. O da her zaman göreceğimiz bir hareket yapan evdeki o garip tipler gibi kendini okumaya öğrenmeye verdi. (Garip tipler diyorum da kendimde o sınıftayım. Ailemde yaşıt kuzenlerime bakıyordum onlara benzemiyordum Benim hayallerim farklıydı. Kendimi okumaya öğrenmeye vermiştim. Sizlerde belki Julien ve ben gibi garipsinizdir. Aileye yabancı yaşadığı zamana yabancı.) Neyse incili ezberliyor bizim hafız Julien hem de Latince kendini yoksullar evi mösyö valenod la tanıtıyor O, da gidip yüksek duvarları olan psikolojik açıdan mösyö de Renal in yani belediye başkanının evine mürebbi olarak aldırmaya. Adamın karısı ile aşk yaşıyorlar. Yani şu da bir gerçek insan hayatında hiç sevilmezse sevgiyi bir hazine gibi başka şeylerde arar. Madam de Renal böyle yaptı. Günah işledi. Kocası öğrendi Julien i sürdüler içindeki kızıl (askerler Napolyon a olan sevda ile) karalar içine (papazlar arasına) karıştı oradan da başka bir soylu aileyi batirmaya gitti bizim Julien Sorel matilde ile aşk yaşayıp kızı hamile bıraktı Babası istemediği halde bu arada Paris te La mole ailesinde yazman olarak çalışıyordu bir avukat soylu bir avukatın kızını elde edinceye kadar çabaladı. Ah Julien asalet para ile satın alınamaz. Birazcık genlerle alakalı ne oldu canından oldu Julien madam de Renal i kilisede öldürdü. Diğer kızı da ortada bıraktı. Eser trajikomik bir kitap. Kitapta kayboluyorsunuz. Ben beğendim. Ama çok akıcı olmasına rağmen sayfalar zor ilerliyor bunu da ayrıca bildireyim.

Kırmızı ve SiyahStendhal · İletişim Yayınları · 201810bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

119. Element [Bm]