Kıymeti fark etmek ve takdir etmek için o kıymetin yokluğunu bilmeye muhtaç bir algıyla geldik dünyaya.
Yani
Karanlık varsa ışık olduğu içindir
Gece varsa gündüz olduğu içindir
Soğuk varsa sıcak olduğu içindir
Keder varsa sevinç olduğu içindir
Dert varsa, şükrünü edaya güç yetiremediğimiz güzellikte dermanlar olduğu içindir ve daha nicesi..
Taşıyabileceğimizden fazla yükün yüklenmeyeceği vaadini bize peşin peşin sunan Rabbimizin, nimetleri tanıyalım diye kurduğu bir dengedeyiz. Denge...
Ben kuluma kâfi değil miyim ? güvencesini de peşin peşin almışken, içinde kıvama geldiğimiz bu dengeyi suçlamak niye ?
Kitap söylenecek her şeyi öyle güzel söylemiş, bu dengeyi öyle güzel tanıtmış ki söylenecek söz kalmamış.
Kitabı alın başucunuza koyun, beklesin. Zaman zaman aralayın bu kapıyı. İçinize içinize esen o şeyin adı huzur. Bildiğimiz ama unuttuğumuz ya da henüz hakkıyla öğrenemediğimiz inancımızı işleyecek aklınıza ve gönlünüze. Satırlarından şifalandığımız yazarımıza imrenmemek elde değil. Kendisine bu kitabı nasib eden Rabbimize şükür. Bizi kendisiyle ve kalemiyle tanıştırdığı için.