"Kimse Anne'i göremez, kimse onu duyamaz ama o her zaman merkezde olan kişidir. Biz onun gözleri, kulakları ve zihni ile olup biteni umursamaya başlarız. Kimse onun farkında olmasa da o herkesin oldukça farkındadır ve onlara neler olduğunu kendileri daha bundan habersizken algılar... Wentworth'un zihnini okur, onun kendisine ve başkalarına vereceği sıkıntıları daha sonuçları ortaya çıkmadan hisseder." diyor Stuart Tave Anne Elliot ile ilgili. Bir kez daha Jane Austen klasiği okumanın tadını yaşadım. Tadı da damağımda kaldı. İkna, Jane Austen'ın kitapları arasında en popüler olanlarından olmamasıyla beraber beni tatmin etmiş ve kendine bağlamış bir kitaptır.:) 1800'lü yıllar İngiltere'sinde, toplumsal eşitsizlik ve sınıf farkının hepimiz bildiği üzere statükoyu oluşturduğu dönemde geçer Anne Elliot'un dünyası. İkna'da çeşitli karakteristik özelliklere sahip bir kadroyla karşı karşıya kalırız. Fakat Anne'i tanıdıkça hayretler içinde kalmamak elde değildir zira öyle üstün, öyle ince ruhlu bir karakterdir ki. Romanın başından sonuna kadar anlayışlı kalbine, duyarlı kişiliğine dair hiçbir şey kaybetmez. Wentworth'e olan sevgisi hiç azalmamıştır fakat onunla yeniden birlikte olabilmeye dair de bir ümidi yoktur. Okurlar olarak bizim de pek bir ümidimiz yoktur çünkü Wentworth'un sonlara doğru yazdığı itiraf mektubuna değin, onun 8 yıl önceki aşkına dair bir ibare göremeyiz. Bunun yanı sıra Anne ve Yüzbaşı'nın arasındaki sözsüz muhabbete tanık olmamak da imkansızdır elbette. Jane Austen bu kitabında da sınıfsal eşitsizliği eleştirmiş, romanına bunun işlemiştir. Diğer kitaplarında olduğu gibi, kadınların bastırıldığı bu dönemde, yazdığı karakterlerin içsel dünyaları öylesine özgürdür ki bireyselliklerinin bastırılması söz konusu değildir. Kısacası Anne'e bir şans verin, arkanıza yaslanın ve bu yarım kalmış aşk hikayesinin tamamlanmasına izin verin...

İknaJane Austen · İthaki Yayınları · 20192,757 okunma

·

184 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

şev