Gönderi
Öncelikle iyi akşamlar :)
Bugün bitirdiğim Oblomov hakkında hislerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Bu kitabı üniversitedeyken bir kitapçıda görmüştüm. İlgimi çekmişti nedense. Ama kitabı okuma fırsatını yeni buldum. İyi ki de şimdi okumuşum. Çünkü o zamanlar belki de bu kadar derinden etkilemezdi beni.
İyi ki okumuşum diyorum. Çok şükür ki okuduğum kitaplardan hep memnunum. Hiç pişmanlık duymuyorum.
Kitabı okurken akıcılığı, anlatım şekli beni büyüledi.
İlk defa bir romanın ana karakterine bu kadar sinir oldum. Öyle uyuşuk bir adam ki, kitabın içerisine girip, hep yattığı o yerden onu kaldırıp sokağa çıkarasım geldi. Evindeki örümcek ağlarını temizlemek, odanın penceresini açıp içeri güneş ışığını davet etmek istedim.
Oblomov'a çok kızdım ama bir yandan da çocukluğunu geçirdiği Oblomovka köyündeki huzuru tatmak istedim açıkçası.
Oblomov üşengeç, hiç çalışmayan kaygısız görünen bir adam. Böyle bir insanı ne değiştirir? Ya da gerçekten değişir mi insan?
Kitabı okurken saçlarımda portakal çiçeğinden bir taç hissettim. Ellerimde bahar kokan leylaklar vardı sanki.
Kitaplar, bize bir şey katıyorsa daha anlamlıdır. Oblomov'u okuduktan sonra yaşadığınız hayatı gözden geçireceğinize eminim. Ömür nasıl yaşanmalı? Okuduktan sonra bu soruya kendi içinizde bir cevap bulabilirsiniz. Demem o ki; sakın klasik bir kitap diye korkmayın. İnanın, çoğu çerezlik kitaplardan bile daha akıcı bir anlatıma sahip. Ben çok sevdim. Heyecanı kaçmasın diye diğer karakterler ile ilgili bir şey söylemek istemiyorum. Yoksa onlar hakkında da konuşacak çok şey var.
Düşüncelerimi okuduğunuz için teşekkür ederim. Kitapla kalın
#oblomov #gonçarov #okudumbitti #kitapyorumum
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.