Gönderi
Yazarın daha önce “Bitmeyecek Öykü” ve “Momo” kitaplarını okuyup çok etkilenmiştim. Bu kitabın içinde yer alan öyküler de yazarın daha önce okuduğum öykülerin olduğu gibi çocuklardan ziyade yetişkinler için daha çokkatmanlı bir yapı taşıyor.
Kitapta yer alan öyküler “İnsanın imkansız gibi görünse de uğruna çaba harcadığı bir hedefi varsa bu kişi eninde sonunda farklı şekilde sonuçlansa da bu emeğin meyvesini yer mi?”, “ İnsanın çoğu hevesinin geçici olduğunu bilmesinin gerekliliği, heveslerin geçmesi beklenip sabretmeli, bu bilgeliğe erişen insanın bu sürecin sonunda kazançlı çıkması söz konusu mudur?”, “Her denilene evet denilmesi hep sizinle aynı görüşte olunması iyi bir şey midir kötü bir şey midir?”, “Sizi mutlu etmek için her istediğinizi yerine getiren kişi size iyilik mi eder yoksa kötülük mü eder?”, “ İnsanın üstüne geçirdiği zırhı önce çevresindekileri sonra da bu zırhı geçiren kişinin kendisini mi yorup kaçırmaktadır?”, “Karşıdakine gösterilen fazla iyi niyet insanın kendisine zararlı sonuçlar mı doğurmaktadır?”, “İnsan bencilce davranarak her şeyi kendine istemesiyle aslında hayatı gitgide daha mı zorlaştırıp mutsuzlaştırmaktadır?”, “Birlikten kuvvet gerçekten doğmakta mıdır?”, “Çok fazla varoluşsal sorgulamaların belli net bir cevabının olmamasıyla birlikte insanı bu sorgulamalara itip keyfini kaçıran her şeyden uzaklaşarak hayatta sorgulamak yerine bugün yaşamak en doğrusu mudur? Hayatta aslında insanın en temel görevi bugünü yaşamak mıdır?” gibi birçok soruyu okuyucuya sordurup okuyucunun bu konular üzerinde düşünmesini sağlıyor.
Fakat bazı öykülerin fazlasıyla muğlak ve açık uçlu olduğunu, derdini tam olarak anlatamadığını düşündürdü bana. Kitaptaki favori öyküm ise “Kapkacak Öyküsü” oldu.
·
94 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.