Gönderi
Toplum Sözleşmesi fikri ortaya ilk atıldığında yönetim ve siyâset acısından devrimci bir düşünceydi.Çünkü toplum sözleşmesinden önce yönetenler, kendilerine kutsiyet atfederek yönetimi kutsal buyruklara ve yönetim erkinin tanrı tarafından aldiklarini söyleyerek yonetiyorlardi. Ama toplum sözleşmesi fikri erkin kutsiyetini kırarak yönetim gücünün tanrılardan alıp halka verilmesi gerektiğini söylüyordu. (Tabi biz insanlar hicbir şeyi doğal haliyle kabul etmediğimiz gibi doğal hali ile de bırakmıyoruz. )
Insanlar herhangi bir erkin olmadığı durumlarda yaşarken surekli birbirleri ile savaş halinde idiler. Bu savaş ortamını ortadan kaldırmak için siyasi bir güce ihtiyaç duydular diyordu Hobbes.
John Locke ise insanların özünde iyi olduğunu bunun için doğal bir durumdan dolayı insanlar arasında bir sözleşme olduğunu dile getirmişti.
Rousseauya göre ise insanlar içgüdülerini takip eden asosyal varliklardi. Hayvanlar gibi yalnızca temel ihtiyaçlarını karşılayarak mutlu oluyorlardı. Insanlar bir araya gelip toplumsallastikca dil ve düşünce gelişti, özel mülkiyet doğdu, bireysel anlamda egoizm toplumsal düzeyde ise zengin fakır ayrımı ortaya çıktı. Ve bu durumlar toplumsal sözleşmeyi kaçınılmaz hale getirdi. Tabi kime göre? Toplumsal Sözleşme insanların zengin ve güç sahibi kimselerin kendi çıkarlarına göre bir toplum şekli ve toplumsal sözleşme durumunu oluşturdu. Ruso nun dediği gibi insan hür doğar ancak heryerde zincire vurulmuştur. Ruso nun tarif ettiği zincire vurulmuş halleri tarif etmeye gerek yok. Tab bi de tarif edilmemiş zincire vurulma halleri var. Bu kitap zenginin ve güç sahibinin oluşturduğu toplum sözleşmesi içerisinde tarife gerek duymayan halleri enformallesme ve prekarizasyon kavramları çerçevesinde işliyor. Enformallesme: kurala uygun olmayan kuralsız bir şekilde güçlünün sermayenin istediği biçimde, düzende ve kuralda işlerin yapılmasıdır.
Prekarizasyon ise çalışma ve emek literatüründe esnek çalışma ve güvencesizlestirmedir.
·
68 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.