Sibel: "Gece saçmalamaları": Gece saçmalamaları Bazen, durup dururken yazmak istiyorum, sanki bir tek yazarken kendimle konuşabiliyorum. İyi yazabildiğimden değil, bir tek yazarken her şeyi söyleyebilirmişim gibi geliyor. Hüznümü bir tek harflerle güzelleştirebilirmişim gibi hissediyorum. Sanki içim söylenmemiş sözcükler mezarlığı da ben onları kusmak istiyorum. Sanki yarın öleceğim gibi içimde...

Gece saçmalamaları

Bazen, durup dururken yazmak istiyorum, sanki bir tek yazarken kendimle konuşabiliyorum. İyi yazabildiğimden değil, bir tek yazarken her şeyi söyleyebilirmişim gibi geliyor. Hüznümü bir tek harflerle güzelleştirebilirmişim gibi hissediyorum. Sanki içim söylenmemiş sözcükler mezarlığı da ben onları kusmak istiyorum. Sanki yarın öleceğim gibi içimde bir şey kalsın istemiyorum. Anımsadığım şeyler var; yeşil bir kapı. O kapıdan içeri giriyorum. Kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim şu evrende, o yeşil kapıyı kendime yuva seçiyorum. İçerisi kapıdan da yeşil. Kapı bir bahçeye açılıyor. Bahçede türlü türlü ağaç ve çiçek var. Saka kuşlarının sesi huzuru çoğaltıyor. Öyle bir bahçe ki, kendimi oraya ait hissediyorum. Orada neşeyi hatırlıyorum, yaşamaktan ilk kez zevk alıyorum, sanki daha da güzel oluyorum. O bahçenin gecesi bile başka oluyor, gece üçte içilen çay ile gözümün önündeki bir çift yıldıza bakıyorum. Bu bahçe Kaf dağında, Kaf dağı ise ancak masallarda. Ben ise hala bin bir gece masalları ile uyuyorum. Sonra uyanmak istemesem de uyanıyorum. Pavese’nin söylediği gibi: “Yaşlanmaktan daha acı bir şey var: çocuk kalmak.” Ben yaşlanıyor fakat büyüyemiyorum. Sonra, “gece ve gündüz ruha giydirilen iki farklı elbise” diyen birini düşünüyorum. Ona benim elbisemin neden bu kadar siyah ve rahatsız edici olduğunu soruyorum. Cevap alamıyorum. Yalnızım. Gece ve ben… Saçmalamalarım ve ben. Kusamadıklarım ve ben. Olmuş olanlar ve ben. Olamayacak olanlar ve ben. Sözcüklerim; “ütüsüz ve buruşuk gezdirdiğim ruhumun diyeti bence. Bu yüzden hepsi benden parçalarla dolu. Bu yüzden biraz ‘kadınsı’, durup dururken bağıran” sözcükler. Sözcükler; bağırdığınız ve saçmaladığınız yeter! Şimdi masalla uyuma vakti...

··

65 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor