Okunmaya değer gerçek bir yaşam hikayesi..
13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara'da. Niğde'liyim. İlkokula başladığım yıl geldik Ankara'ya. Orta okulu bitirebildim yalnızca, hep taktir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam, sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım, çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.
··
135 görüntüleme
Lütfen ilk önce okuyun, okumadan beğenmeyin. Sonra beğenip beğenmemek size kalmış.
Kıyafeti kirli olandan değil yüreği,düşüncesi kirli olandan korkucaksın bu hayatta! Fakat günümüz insanı bunu pek anlamıyor tersini yapıyor en güzel giyinen en güzel arabalarla seyahat eden adamları görüyoruz sevgiden saygıdan hoşgörüden uzaklar dünyayı versen yine mutlu olmazlar ama sevgiyi bilen insana bir kahve/çay bir kitap olsun yeter gerekmez başka şeyler.
Bu yorum görüntülenemiyor
Kıyafetlere, insanların mevkilerine, paralarına, arabalarına, mal varlıklarına baktığımız kadar karakterlerine bakmıyoruz. Çok üzücü🥀
Çok duygulu bir hikaye resmen ağlayacaktım. Yanlış hatırlamıyorsam haberlerde görmüştüm o zamanda çok üzülmüştüm.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.