Kerem: Ah Şule! Bir tanem! Bin tanem! Gitme! Kal! Benimkisi yalnızca kafesteki yalnız aslanın çürük cesareti! Şule: Durma! Çek tetiği! Ben kendi kendimi gömerim gerekirse... Mezarım! Taştan! Yüreğim! Mermer! Gölgelerin içinden sıyrılıp da gelen ruhumdur, icarus'tur... Vur beni! Durma yoksa küçülürüm! Yaşantım! Bakir! Onurum! Aşkınla seferber! Namluların uğrunda kaldırılıp da indirildiği insanlar: deyyustur! Kerem: Konuşma! Yeter! Şule! Sus! Vururum! Sus! Yeter! Bir kuş uçar, bir kuş uçar, bir kuş... uçabilir! Ve bir kuş, isterse, mavinin her tonu da yine doyasıya sevinçli ve özgür. (anla!) şaşmadan, toyca kanat açabilir!. Şule: Kerem ayrılmalıyız! Dön bir an ve hiçbir şey söyleme!. "Biz kahredilen bir neslin malıyız!" Kerem: Bu hangi komik neden Bu hangi budanan dudak hangi eflatun yüzden. Sanki hep bir acılanmanın yüzünden, ha? ...... Şule: ayrılık, bir tür isyan - sabırsız! Düşün ki: bir tür, sonbahardır Kerem: Matematiği sevmeyen çocuklar sevdim ben Kimsenin adını bilmediği, kimsenin adını çözemediği geometri problemelerinde... Gülsuyunda yıkanmış, yakasına gül ağacı takmış kadınlar sevdim ben! (Silahını kaldırır) Şuleeee! Şuleeee! - kendini vurur!..

Gözlerim Sığmıyor YüzümeKüçük İskender · Can Yayınları · 2021866 okunma

·

141 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eda Xanim